SVVHDB — LXVIII

Gisteravond. Zo rond de klok van zevenen. Veel werk, maar dan heb je ook wat. Salată de buf. Een salade van fijngesneden wortel, peterseliewortel, erwten, paprika, olijven, zelfgemaakte mayonaise en gekookt vlees. Dit keer met varkensvlees. Isza heeft twee uur in de keuken gestaan om deze lekkernij te vervaardigen.
Heerlijk gegeten en ondertussen kwam Lili aan de poort. Lili is de postbode van het dorp en komt op de meest onregelmatige tijden de post bezorgen. Als ze geen tijd heeft besteedt ze de postbezorging uit aan haar kinderen. De plaats van postbezorging kan ook per keer verschillen. Ik heb al eens post mogen ontvangen via de buren, midden op straat, bij de huisarts en in de kroeg.

‘Heb je wat voor ons?’ vraagt Isza.
‘Twee stukken zelfs!’

Een brief uit Nederland en een pakketje uit Târnăveni.

Drie bundels poëzie! Een van Răzvan Ducan en twee van zijn zoon Darie Ducan. Răzvan Ducan is een bekend schrijver en chroniqueur uit Târnăveni. Even geleden heb ik ter oefening en plezier een door hem op Facebook gepubliceerd gedicht vertaald. Even later nam zijn zoon contact met me op. Of ik zin had om meer te vertalen.
Maar natuurlijk. Vertalen is een mooie stiel. Niet altijd makkelijk, maar altijd een uitdaging. Vertalen is ook iets dat je moet liggen — zo zal ik wel een juridische of literaire vertaling doen, maar geen wervende vertalingen. Mijn Aspergerschap is bij vertaalwerk een handig hulpmiddel — oog voor detail, precisie en wat dies meer zij.
Sinds gisteren trouwens ook weer een andere taak opgenomen. Mijn oude stiel van grafisch ontwerper weer ter hand genomen. Ik kreeg contact met Stan Distelmans via Facebook. Stan is een Vlaamse expat in Constanța en is bezig met een boek vol Roemeense mythen en legenden. Naast grafisch vormgever benik ook tekstredacteur geweest. Ook daarbij was mijn Aspergerschap een handig hulpmiddel. Met veel plezier ga ik derhalve komende week zijn teksten doornemen.

Vanmorgen bij de uchtendkoffie wat in de bundels van vader en zoon Ducan gelezen. Ik ga heel veel plezier hebben met vertalen! Waar ik ook heel veel plezier van beleef is de brief uit Nederland.

Blonda. Ik kom maar niet van af van de hoofdverantwoordelijke voor de verdwijning van Molda. Heeft ze een advocaat ingeschakeld om haar in mijn flat in Zutphen opgeslagen goederen te bekomen. Ik kan op de brief geen dossiernummer terugvinden. Spullen onder mij hebben is significant iets anders dan in bezit hebben. Ik heb de advocaat maar meegedeeld dat ik geen inbrekers in mijn woning toelaat, stel je voor dat Jacqueline Bieling net als hier in Roemenië meer spullen meeneemt dan die van haar zijn. Ik heb de advocaat dan ook geschreven dat ik eerst uitsluitsel over het lot van Molda wil en de reden waarom Blonda zich wederrechtelijk toegang heeft verschaft tot mijn erf in de nacht van 30 juni op 1 juli 2014. Verder de advocaat meegedeeld dat tot die tijd ik als een goed huisvader voor de bij mij opgeslagen spullen zal zorgen.

Overigens ben ik van mening dat Johnny zich klaarblijkelijk een speelkameraadje node mist.