SVVHDB — LXXIX

Gisteravond Isza Sinterklaasliedjes laten horen van Youtube op de iPad via Apple TV grootbeeld gestreamd. Pakjesavond heb ik niet gehouden. Was een optie geweest als Kinga niet al een week in het ziekenhuis ligt met Hepatitis–B. Hetgeen me er tevens toe noopte Isza mee te delen dat ik een straatverbod voor de Strada Victor Babeș te Târnăveni wil krijgen, zodat voorkomen gaat worden dat ik ooit opgenomen wordt in dat armzalige ziekenhuis, maar — indien onvermijdelijk — meteen naar Târgu Mureș kan worden vervoerd.
Wijn, rachiu en geld. En ondanks dat, denk maar niet dat Kinga de juiste hulp krijgt — integendeelș het infuus was verkeerd geprikt, dus de vloeistof kwam buiten de ader terecht, een dokter ziet ze zelden en ze moet er zelf op uit om de zuster te waarschuwen dat het infuus van haar kamergenootje leeg is.
Al met al schijnt er een of andere hepatitis–epidemie te zijn. Veel patiënten uit Bahnea en andere omliggende dorpen.

Een paar dagen geleden Heraldiek en genealogie. Een encyclopedisch vademecum van C. Pama ter hand genomen. een Prisma–pocket met van dat vergeelde houthoudend papier. Maar tevens een prachtige bron voor heraldische kennis. Ik moest mijzelf wat bijspijkeren, immers aanstaande zaterdag is er de oprichtingsvergadering van het Schildergenootschap “Zevenburger Kwasten”. Een groep van Nederlanders in Zevenburgen ⁄ Siebenburgen ⁄ Ardel ⁄ Erdely die tevens amateurschilder zijn en op gezette tijden samen willen gaan schilderen. Toen de eerste plannen ter sprake kwamen moest ik — onvermijdelijk associërend zoals ik in het gemeen ben — denken aan Pictura te Dordrecht. Een genootschap opgericht in 1774 en nog steeds een podium voor hedendaagse kunst.
Ik moest mijzelf wat bijspijkeren, omdat ik in de geest van een dergelijk genootschap een wapen wilde ontwerpen, wat zich aan de regelen der heraldische kunst moest zien te houden. Een uchtendje werk, veel plezier, moet het nog wel wat perfectioneren qua inkleuring en positionering, maar bovenal was het een groot plezier het volgende te ontwerpen:

De gevleugelde stier is het symbool van Sint Lucas, de beschermheilige van de kunstenaars.
De kleuren op het schild bestaan uit de kleuren van de vlag van Zevenburgen.
De spreuk — voor zo ver mijn roestige kennis van het Latijn reikte — houdt in: Door kunst zijn we.

Creamus was mijn eerste poging in een ver verleden iets met kunst te doen. Een bundel met puberlyriek en een barbecue op een eiland in Zwijndrecht waren de meest aansprekelijke resultaten. Nu, drie decennia verder wordt mijn creativiteit in wederom samenkomst met anderen een hernieuwde impuls gegeven. Ik hou van schrijven en schilderen. Schrijven is tweezaamheid met de pen, dan wel het toetsenbord. Schilderen doe ik het liefste in een groep. Mijn wekelijkse schilderdinsdaguchtenden bij Hennie van GGNet waren heerlijke uchtenden. Hier in Roemenië geprobeerd het schilderen door te starten, maar ik merkte dat in tweezaamheid schilderen enorm wennen voor me was, en daardoor te vaak voor me uitgeschoven. De laatste keer in Nederland flink wat basiskleuren acryl gekocht. Primairgeel. Karmijn. Lampenzwart. Titaanwit. Pruisischblauw phtalo. Ik heb er zin in!

Van de week ook wat mails van mijn vader gehad. Afgelopen maandag was hij in Zutphen bij de sleuteloverdracht van mijn flatje. Is ook nog naar de WMO geweest om mijn invalidenparkeerkaart op te halen en naar de KPN–winkel om mijn router en Digitennekastje te retourneren. Een hoop werk. Een hoop werk heeft ook het buurtbedrijf gehad met het bezemschoon maken van mijn flat. Ik bemerkte ook van de week dat juist dat soort activiteiten Aspergeronvriendelijk zijn. IK zou dat soort zaken voor me uit schuiven of anderszins. Hoe dan ook. Hulde aan mijn vader en het buurtbedrijf van Stichting Berkelpark.

Foto’s ©2014 mijn vader

Kwart over elf zaterdaguchtend. Mijn maag vraagt me wanneer we eindelijk eens gaan ontbijten.