In februari was ik in Nederland voor familie–, vrienden– steden– en museabezoek. Een van die steden was Rotterdam. Een stad waar prachtige architectonische hoogstandjes zijn te vinden, zoals bovenstaande Markthal.
In de uchtend lees ik altijd krantjes en Facebook op de iPad. Zo ook in Nederland. Op een van de Facebookgroepen waar ik lid van ben, Nederlanders in het Buitenland, kwam ik de uchtend na het bezoek aan Rotterdam een posting tegen die te mooi was om te negeren.
In de uchtend lees ik altijd krantjes en Facebook op de iPad. Zo ook in Nederland. Op een van de Facebookgroepen waar ik lid van ben, Nederlanders in het Buitenland, kwam ik de uchtend na het bezoek aan Rotterdam een posting tegen die te mooi was om te negeren.
Ik stuurde twee foto's in. Een van een bezoeker in Boymans die naar een schilderij van Mondriaan kijkt en bovenstaande foto van de Markthal. Op 14 maart las ik tot grote vreugd dat ik een van de winnaars was. Immers hoe fijn zou het zijn in het halletje een salontafelboek te hebben waarmee ik mijn bezoek het land kan duiden waar ik vandaan kom.
Ik vertelde het Isza, mijn vriendin, die meteen antwoordde dat ze geen Nederlands begrijpt. Ik vertelde haar dat ik kon kiezen in welke taal ik het boek wilde hebben, Nederlands, Frans, Duits, Engels, Italiaans, Spaans, Portugees, Japans, Chinees of Russisch. Aldus vroeg ik om een Engelse uitgave.
Een week geleden kwamen we terug van boodschappen doen in de grote stad. Ik parkeerde de auto op ons erf, stapte uit en Isza riep van: ‘Moet je nou kijken!’. Alsof er afval gestort was lag er een pakket tegen de muur gegooid.
Ik vertelde het Isza, mijn vriendin, die meteen antwoordde dat ze geen Nederlands begrijpt. Ik vertelde haar dat ik kon kiezen in welke taal ik het boek wilde hebben, Nederlands, Frans, Duits, Engels, Italiaans, Spaans, Portugees, Japans, Chinees of Russisch. Aldus vroeg ik om een Engelse uitgave.
Een week geleden kwamen we terug van boodschappen doen in de grote stad. Ik parkeerde de auto op ons erf, stapte uit en Isza riep van: ‘Moet je nou kijken!’. Alsof er afval gestort was lag er een pakket tegen de muur gegooid.
Weer zo’n onbegrijpelijke exercitie van Lili, onze posterița. Een week eerder had ik haar voor de zoveelste keer verteld dat we een brievenbus hebben en of ze dat alsjeblieft wilde doorgeven aan haar kinderen en haar dorpsgenoten die de post bezorgen als Lili zelf geen zin of tijd had.
Nu dit weer... ...waarom ik niet zoals gewoonlijk een briefje vond met de vermelding dat ik bij haar thuis een pakket kan ophalen omdat ze me niet thuis trof... ...onbegrijpelijk...
Nu dit weer... ...waarom ik niet zoals gewoonlijk een briefje vond met de vermelding dat ik bij haar thuis een pakket kan ophalen omdat ze me niet thuis trof... ...onbegrijpelijk...
Gebutste hoeken — ik vreesde met grote vreze. Gelukkig was het boek dusdanig verpakt dat het boek slechts een kleine buts in de rug had opgelopen. Ik sloeg het open en rook de geur van een vers boek. Naast de geur van natte kiezelstenen een van de fijnste geuren om op te snuiven.
Ik ben zeer verguld met het boek Beautiful Holland. Met trots heb ik het neergelegd op het tafeltje in de hal.
Ik ben zeer verguld met het boek Beautiful Holland. Met trots heb ik het neergelegd op het tafeltje in de hal.
Natuurlijk wil ik een recensie schrijven. Ik ben eigenwijs genoeg te denken dat ik kan schrijven. Daarbij. Van boeken krijg je nooit genoeg. Daarbij. In een vroeger leven was ik boekredacteur bij Uitgeverij Quine, maker van Letterlik, student bij boekwetenschapper en achttiendeëeuws letterkundige Piet Buijnsters en vervolgens grafisch vormgever. Bij een boek kijk ik naast de inhoud ook altijd naar de vorm.
Naast de nieuweboekengeur is het eerste dat opvalt de prachtige boekomslag. Matte blauwe achtergrond met heel subtiel een plantenpatroon in verwerkt — nauwelijks zichtbaar, evenwel zeer fraai. In oranje hoogglans de titel van het boek gezet in de Barkentina van Kiril Zlatkov. Net zo hoogglans zijn de gebruikte foto}s en het geinige tulpje dat het boek moet symboliseren. Op de rug aan de onderzijde is in diezelfde hoogglans de Union Jack afgebeeld, het symbool dat ik een Engelstalige uitgave heb.
Het formaat is oblong — breder dan hoog. De keuze voor oblong geeft naar mijn mening iets extra’s aan een boek. Het eerste boek dat ik bij Quine medeontwierp — Ik ben maar een dilettant van Siem Bakker — was ook in oblong.
Uit het boekblok steekt een leeslintje. Oranje. Weer zoiets dat het boek een extra cachet geeft.
Het boekt heeft een opmerkelijke franse titel. Een volledig blauwe bladzijde zonder titel. Enig voorwerk is eigenlijk helemaal afwezig. Net zoals paginanummers. Derhalve is een inhoudsopgave ook niet te vinden. Op zich is dat allemaal geen nadeel. Het boek doorbladerend blijven de ogen toch hangen bij de foto’s, prachtige foto’s. De eerste foto die ik tegenkom is na die alternatieve franse titelpagina. Een staatsiefoto van de Koninklijke Familie genomen direct na de troonswisseling van 2013.
Het voorwoord geeft een introductie van Nederland. Economische groei. Klimaatverandering. De delta. Relatie met water zonder meer. Eigenlijk meer een tekst om handelsrelaties binnen te loodsen. Mede gesteund door het aan het eind in cursief gedrukte Think different. Think Holland. Think different is voor mij onlosmakelijk verbonden als de door Apple tot 2002 gebruikte slogan. Een grote glimlach verschijnt op mijn gezicht als ik drie bladzijden verderop een advertentie van Royal Delft, de fabrikant van Delfts blauw aardewerk. De advertentie is voor hun Royal Blue Collection, een reeks van appels in Delfts blauw. Dus inderdaad is er een verband, een appelverband met Think different.
Het voorwoord heeft me ook laten zien dat het typografische aspect van de gebruikte broodtekst niet tot mijn favorieten behoort. Het gebruik van de vrije regelval. Linkslijnend zetwerk geeft altijd een onrustig larakter aan de tekst. Ik ben toch meer van de uitgevulde tekst. De manier waarop ik mijn blog schrijf.
Zeker doordat sommige broodtekst in Beautiful Holland in kolommen is gezet zou ik zelf nooit gekozen hebben voor de vrije regelval. Nog erger wordt het bijvoorbeeld in het hoofdstuk Zuid–Limburg bij een tekst over André Rieu. Een over twee bladzijden gebruikte foto van Rieu tijdens een concert in Maastricht. Over de foto heen is een tekst afgedrukt in wit. Het vetgedrukte is nog leesbaar, maar de rest — ondanks het aanbrengen van een schaduw — is volstrekt onuitnodigend om te lezen. Dat doe ik dus ook niet en kijk naar de wonderschone foto van een Limburger die terecht vermeld wordt in het boek.
Hoofdstukken. Ik tipte het al even aan. Hoofdstuktitels staan mooi vormgegeven in de marge van de tekst. Het eerste hoofdstuk levert meteen al een raadsel op. Waarbij in de rest van het boek keurige titels staan met de namen van de provincies en anderszins staat er RVO te lezen. Ik heb niet kunnen achterhalen waar die afkorting voor staat. Natuurlijk heb ik het kunnen achterhalen, maar me dunkt dat Royal Victorian Order nu niet echt toepasselijk te noemen is...
Hoe dan ook. Na de RVO, waarin een paar wervende bladzijden te lezen zijn met betrekking tot de economische topsectoren van Nederland, komt een hoofdstuk Kunst. Rembrandt natuurlijk, maar ook foto’s van DJ’s zoals Tiësto. Gelukkig ook een artikeltje gewijd aan Daan Roosegaarde, een zeer opmerkelijk vormgever. Met de DJ’s van moderne muziek heb ik helemaal niets. Als dit boek veertig jaar geleden zou zijn uitgegeven dan had waarschijnlijk Focus of Shocking Blue een prominente plaats gekregen. Maar goed, dit boek is niet veertig jaar geleden uitgegeven.
De volgende twaalf hoofdstukken gaan over de provincies. Het eerste hoofdstuk gaat over Noord–Holland met een prominente plaats voor de residentieloze hoofdstad waarvan het me maar niet lukt de naam uit mijn strot dan wel toetsenbord te krijgen — ik ben niet voor niets deze recensie begonnen met een foto van Rotterdam.
Ik mis eigenlijk een hoofdstuk gewijd aan de overzeese gebiedsdelen van het Koninkrijk. Want ook dat is Nederland.Hoe dan ook, de leukste keuze voor een hoofdstuk zit aan het eind. De keuze is gemaakt voor Delicatessen. De hier in Roemenië zo populaire stroopwafels. De hier zo vervloekte drop. Poffertjes die ik beloofd heb nog eens te maken. Heel leuk dat dit opgenomen is in het boek.
Het boek kent een aantal uitvouwbare pagina’s met groot formaat foto’s. Weer zo’n extra cachet. Al met al heb ik wat kritiekpunten op het boek qua typografie. Evenwel de Engelse tekst kan hier en daar ook niet echt door de taal beugel. Als ik me niet vergis is het bij voorbeeld sea level en geen sea–level.
Grosso modo is het gewoon een heerlijk boek met mooie foto’s.
Oh ja. One more thing — ja, ja, we blijven in de Apple–modus. In het boek vond ik ook een inlegvelletje.
Naast de nieuweboekengeur is het eerste dat opvalt de prachtige boekomslag. Matte blauwe achtergrond met heel subtiel een plantenpatroon in verwerkt — nauwelijks zichtbaar, evenwel zeer fraai. In oranje hoogglans de titel van het boek gezet in de Barkentina van Kiril Zlatkov. Net zo hoogglans zijn de gebruikte foto}s en het geinige tulpje dat het boek moet symboliseren. Op de rug aan de onderzijde is in diezelfde hoogglans de Union Jack afgebeeld, het symbool dat ik een Engelstalige uitgave heb.
Het formaat is oblong — breder dan hoog. De keuze voor oblong geeft naar mijn mening iets extra’s aan een boek. Het eerste boek dat ik bij Quine medeontwierp — Ik ben maar een dilettant van Siem Bakker — was ook in oblong.
Uit het boekblok steekt een leeslintje. Oranje. Weer zoiets dat het boek een extra cachet geeft.
Het boekt heeft een opmerkelijke franse titel. Een volledig blauwe bladzijde zonder titel. Enig voorwerk is eigenlijk helemaal afwezig. Net zoals paginanummers. Derhalve is een inhoudsopgave ook niet te vinden. Op zich is dat allemaal geen nadeel. Het boek doorbladerend blijven de ogen toch hangen bij de foto’s, prachtige foto’s. De eerste foto die ik tegenkom is na die alternatieve franse titelpagina. Een staatsiefoto van de Koninklijke Familie genomen direct na de troonswisseling van 2013.
Het voorwoord geeft een introductie van Nederland. Economische groei. Klimaatverandering. De delta. Relatie met water zonder meer. Eigenlijk meer een tekst om handelsrelaties binnen te loodsen. Mede gesteund door het aan het eind in cursief gedrukte Think different. Think Holland. Think different is voor mij onlosmakelijk verbonden als de door Apple tot 2002 gebruikte slogan. Een grote glimlach verschijnt op mijn gezicht als ik drie bladzijden verderop een advertentie van Royal Delft, de fabrikant van Delfts blauw aardewerk. De advertentie is voor hun Royal Blue Collection, een reeks van appels in Delfts blauw. Dus inderdaad is er een verband, een appelverband met Think different.
Het voorwoord heeft me ook laten zien dat het typografische aspect van de gebruikte broodtekst niet tot mijn favorieten behoort. Het gebruik van de vrije regelval. Linkslijnend zetwerk geeft altijd een onrustig larakter aan de tekst. Ik ben toch meer van de uitgevulde tekst. De manier waarop ik mijn blog schrijf.
Zeker doordat sommige broodtekst in Beautiful Holland in kolommen is gezet zou ik zelf nooit gekozen hebben voor de vrije regelval. Nog erger wordt het bijvoorbeeld in het hoofdstuk Zuid–Limburg bij een tekst over André Rieu. Een over twee bladzijden gebruikte foto van Rieu tijdens een concert in Maastricht. Over de foto heen is een tekst afgedrukt in wit. Het vetgedrukte is nog leesbaar, maar de rest — ondanks het aanbrengen van een schaduw — is volstrekt onuitnodigend om te lezen. Dat doe ik dus ook niet en kijk naar de wonderschone foto van een Limburger die terecht vermeld wordt in het boek.
Hoofdstukken. Ik tipte het al even aan. Hoofdstuktitels staan mooi vormgegeven in de marge van de tekst. Het eerste hoofdstuk levert meteen al een raadsel op. Waarbij in de rest van het boek keurige titels staan met de namen van de provincies en anderszins staat er RVO te lezen. Ik heb niet kunnen achterhalen waar die afkorting voor staat. Natuurlijk heb ik het kunnen achterhalen, maar me dunkt dat Royal Victorian Order nu niet echt toepasselijk te noemen is...
Hoe dan ook. Na de RVO, waarin een paar wervende bladzijden te lezen zijn met betrekking tot de economische topsectoren van Nederland, komt een hoofdstuk Kunst. Rembrandt natuurlijk, maar ook foto’s van DJ’s zoals Tiësto. Gelukkig ook een artikeltje gewijd aan Daan Roosegaarde, een zeer opmerkelijk vormgever. Met de DJ’s van moderne muziek heb ik helemaal niets. Als dit boek veertig jaar geleden zou zijn uitgegeven dan had waarschijnlijk Focus of Shocking Blue een prominente plaats gekregen. Maar goed, dit boek is niet veertig jaar geleden uitgegeven.
De volgende twaalf hoofdstukken gaan over de provincies. Het eerste hoofdstuk gaat over Noord–Holland met een prominente plaats voor de residentieloze hoofdstad waarvan het me maar niet lukt de naam uit mijn strot dan wel toetsenbord te krijgen — ik ben niet voor niets deze recensie begonnen met een foto van Rotterdam.
Ik mis eigenlijk een hoofdstuk gewijd aan de overzeese gebiedsdelen van het Koninkrijk. Want ook dat is Nederland.Hoe dan ook, de leukste keuze voor een hoofdstuk zit aan het eind. De keuze is gemaakt voor Delicatessen. De hier in Roemenië zo populaire stroopwafels. De hier zo vervloekte drop. Poffertjes die ik beloofd heb nog eens te maken. Heel leuk dat dit opgenomen is in het boek.
Het boek kent een aantal uitvouwbare pagina’s met groot formaat foto’s. Weer zo’n extra cachet. Al met al heb ik wat kritiekpunten op het boek qua typografie. Evenwel de Engelse tekst kan hier en daar ook niet echt door de taal beugel. Als ik me niet vergis is het bij voorbeeld sea level en geen sea–level.
Grosso modo is het gewoon een heerlijk boek met mooie foto’s.
Oh ja. One more thing — ja, ja, we blijven in de Apple–modus. In het boek vond ik ook een inlegvelletje.
Ik zette het Layar–programma op mijn iPad en ging aan de slag. Audience participation. Dit is weer zo’n ontwikkeling in het boekenvak die nieuw voor me is. Of ik er enthousiast over ben? Enerzijds en anderzijds. Enerzijds is het extra gedoe en vanmorgen tijdens het lezen van Beautiful Holland in het halletje kreeg ik niets te zien...
...later op mijn gemak het boek meegenomen naast mijn iMac om de deze recensie te schrijven en in de rust van het bureaublad werd in het hoofdstuk Noord–Brabant een filmpje geactiveerd met het befaamde Van Gogh Fietspad in Eindhoven. Dat laatste is de anderzijds — een extra dimensie in beeld en geluid. Opmerkelijk.
Beautiful Holland is uitgegeven in 2015. Het jaar waarin het Koninkrijk der Nederlanden tweehonderd jaar bestond. Ik zou het vergeten zijn, ware het niet in de inleiding van het boek daaraan wordt gerefereerd. Ik kijk op de website van Beautiful Holland en lees een andere reden van uitgave dan ik dacht:
Zoetermeerder Gerard Lakwijk, al decennia uitgever van zeer gewilde boeken over gemeenten in Nederland, ontdekte in 2014 dat er te hooi en te gras boeken zijn verschenen die bepaalde aspecten van Nederland verklaren voor toeristen, expats en buitenlandse zakenrelaties.
Dus niet tweehonderd jaar Nederland, maar een uitgave voor bedoeld als cadeau of herinnering. Voorwaar een waardig streven. Want inderdaad, ik heb een dergelijk boek nog nooit voorbij zien komen. Voor mijn emigratie heb ik gekeken of ik een boek over Nederland kon vinden om te laten zien aan mijn dorpsbewoners, aan mijn vriendin. Wat ik vond was weinig diepgaand.
Met deze uitgave wordt qua foto’s en verscheidenheid in foto’s absoluut recht gedaan mensen hier mijn land te laten zien. Ik vind het boek een aanrader. Ambassades zouden deze boeken op voorraad moeten hebben om uit te delen:
Beautiful Holland een heel persoonlijk geschenk met een eigen voorwoord en/of bedrijfsfilm. Vanaf een bestelling van 50 exemplaren kan het boek worden voorzien van uw eigen tekst, als voorwoord.
Zoetermeerder Gerard Lakwijk, al decennia uitgever van zeer gewilde boeken over gemeenten in Nederland, ontdekte in 2014 dat er te hooi en te gras boeken zijn verschenen die bepaalde aspecten van Nederland verklaren voor toeristen, expats en buitenlandse zakenrelaties.
Dus niet tweehonderd jaar Nederland, maar een uitgave voor bedoeld als cadeau of herinnering. Voorwaar een waardig streven. Want inderdaad, ik heb een dergelijk boek nog nooit voorbij zien komen. Voor mijn emigratie heb ik gekeken of ik een boek over Nederland kon vinden om te laten zien aan mijn dorpsbewoners, aan mijn vriendin. Wat ik vond was weinig diepgaand.
Met deze uitgave wordt qua foto’s en verscheidenheid in foto’s absoluut recht gedaan mensen hier mijn land te laten zien. Ik vind het boek een aanrader. Ambassades zouden deze boeken op voorraad moeten hebben om uit te delen:
Beautiful Holland een heel persoonlijk geschenk met een eigen voorwoord en/of bedrijfsfilm. Vanaf een bestelling van 50 exemplaren kan het boek worden voorzien van uw eigen tekst, als voorwoord.
Beautiful Holland. Gerard Lakwijk et al
Gebonden. Veel pagina’s.
Prijs: €29,95
Te bestellen: Beautiful Holland
Gebonden. Veel pagina’s.
Prijs: €29,95
Te bestellen: Beautiful Holland
RSS Feed
