Dat van die boer in Roemenië was me al even bekend. Vorige week werd er contact met me opgenomen door een medewerker van Shownieuws, ‘Ik werk voor het televisieprogramma Shownieuws en ik wil je heel graag iets vragen n.a.v. de boer uit Roemenie die meedoet aan Boer zoekt Vrouw in Nederland.’ Iets met een boer David die een varkensboerderij in beheer heeft. Er ging mij een licht op. Een par jaar geleden figureerde er een advertentie op een van die sites waar werk wordt aangeboden. een of andere investeerder was op ziek naar iemand die een varkensboerderij in Roemenië wilde bestieren. Helaas kon ik dat licht dat bij mij opging niet meer controleren. De desbetreffende website waar het Roemenië–forum op was gehuisvest was van de ene op de andere dag uit de lucht gehaald...
...‘Uit alle windstreken’ en ‘Allemaal op zoek naar een Nederlandse vrouw’. Zo begint de eerste aflevering van Boer zoekt vrouw op de internationale toer. Verenigde Staten, Canada, Frankrijk en Zambia passeerden de revue voor dat David aan de beurt was. Om David was het me te doen.
Ik schrok me een ongeluk. Een voormalige staatsboerderij vrijwel volledig overwoekerd naar de ratsmodee en een David die in al zijn positivisme vertelde dit op te gaan knappen. ‘Het is een bestaand bedrijf,’ zei hij ten overvloede. Op de vraag van Yvonne wanneer hij verliefd werd op het land antwoordde David: ‘Toen ik in het vliegtuig zat en naar beneden keek’.
Wat een triestheid. Ik snap niet hoe dat een reden kan zijn te emigreren. In het itempje kwam niet errg naar buiten hoe het met de Roemeense taalvaardigheid van David is gesteld. Ik hoorde niet veel meer dan een slecht uitgesproken mulțumesc — dankjewel, hetgeen me een gevoel deed bekruipen dat David nog heel wat te leren heeft. In tegenstelling tot de medeboeren uit de VS, Canada, Frankrijk en Zambia is hij de enige die geen bloeiend bedrijf heeft. Ik vraag me echt af wat hij een vrouw kan bieden. Daarnaast vraag ik me af wat er mis is voor hem met Roemeense vrouwen. Een taalbarrière wellicht? Ik vrees met grote vreze voor zijn succes. En. Ik heb met hem te doen, want David lijkt me een hele geschikte gozer. En ik weet nu ook wie die werkplek heeft ingevuld van die advertentie waarmee ruim een jaar lang mee is geleurd.
Wel mooi was dat plaatje aan het meer. Pantelimon wellicht? Dat kan haast niet anders, immers David gaf ook de wens te kennen dicht bij Boekarest te willen wonen en daar een huis aan het zoeken is.
In ieder geval in 2017 ga ik David bezien met zijn queeste naar vrouw en schoon.
‘Waarvan akte. Laten we hopen dat Kloez ver komt.’. Een antwoord op mijn vraag aan Hugo Borst waarom hij het maar steeds had over Kloei, als uitspraak voor Cluj. Ik had me met plezier aan de uchtendtafel genesteld voor een aflevering van 3opreis roadtrip. een flitsende montage ter introductie van de aflevering waarin een of ander meiske Roemenië bezoekt. Flitsend dat werd alras tenietgedaan door de toecurving uitspraak van de in Roemenië te bezoeken plaatsen: Klus, Transfaggarassan en Brassof. Ook de Kerklatijn uitspraak van Ceaușescu als Tsjautsjescu deed me de tranen in de ogen springen. Is het zo}n kleine moeite even op Wikipedia te kijken hoe een en ander wordt uitgesproken, zodat de kijkers in ieder geval een juiste indruk krijgen van het land en tevens een onderuitschopping van het vooroordeel over blond?
Wat me heel veel deugd deed was het bezoek aan de boekhandel Cărturești in București. Voor mij de mooiste boekhandel ter wereld. Meiske Geraldine nam hier ook haar eerste — toecurving — stappen tot Roemeense conversatie. Ook heel mooi even de achtergronden van de hoofdstad en hoeveel er eigenlijk vernietigd was. Ook door bombardementen in de Tweede Wereldoorlog, zo zei ze — zeer goed om daar aan te refereren. Die bombardementen zijn eigenlijk niet zo bekend bij de meeste mensen — dus wellicht dat het meiske toch op Wikipedia had gekeken?
Al met al gaf het programma een leuk beeld van Roemenië, het droogskiën, het opgelicht worden bij het kopen van een mandje frambozen — 10 RON (!) en half gevuld met lucht, het berenspotten, de Roemeense keuken die ze goor vond — nu is răcitură, die jelly, ook een van de smerigste gerechten die ik ken, maar de Roemeense keuken is veel smaakvoller dan alleen dat —, de tocht in de zoutmijnen van Turda, het modder–en zoutwaterbad Ocna Sibiului en tot slot het Draculahotel in Turda. Het spookhuis in Bran heb ik trouwens op mijn Bucket–list gezet.
Al met al een dubbelgevoel kijkplezier wederom.
Hier kun je Roadtrip nog eens bekijken —tevens leuke info op de site om nog eens na te lezen — en hier kun je Boer David volgen.
Naschrift
Het was even zoeken naar die advertentie, maar dank zij het cache geheugen de advertentie — uit 2014 — teruggevonden. Ik had mij dus niet vergist. Davis is geen eigen baas en die in de advertentie genoemde “Uitstekende beheersing van de Engelse taal.”, daar kom je ver mee in Roemenië...
Verder waarschijnlijk ook de plek van David gevonden: FERMA OLANDEZA SRL te Pantelimon