SVVHDB — XXVII

Het is behelpen. Als de waterpomp bevroren is geweest, heb ik nog een waterput. Als ik geen gas wil, heb ik nog hout. Maar nu mijn iMac de geest heeft gegeven is het schrijven van een nieuw bericht op mijn blog op de iPad een kwelling. Ik heb mijn broer inmiddels gevraagd een nieuwe tweedehands op de kop te tikken...
...als hij weer in Nederland is. Afgelopen woensdag was mijn familie op bezoek. Me pa, me broer, schoonzus en me twee neefjes. Meteen was het lente, een graadje of 19 volgens de thermometer. 
Me oudste neefje wilde met mij een wandeling naar de beek, de begrenzing van mijn land maken.
De laarzen en schoenen aan en wij op weg.
"Oom Arjan, ik zie een zigeuner op uw land"
Ik kijk even in de verte. En. Inderdaad. Een paard en een wagen en een zigeuner. Ik heb meteen zo'n donkerbruin vermoeden. 
We lopen samen naar de beek. Waar ook de zigeuner is. Lege bierflessen op de grond. Een kettingzaag en hout op de wagen geladen. 
De brutaliteit om onaangekondigd op mijn land te verschijnen met paard en wagen en nog hout van me te jatten ook...
...scchorriemorrie is het. Tuig van de richel. Geteisem. Houtgajes. Crapuul. Ik word pislink.
Ik gebied hem op te tiefen. Ik scheld hem helemaal verrot.
Hij schrikt. Zegt dat anderen mijn bomen hebben gekapt. 
"Op mijn woord".
Zijn woord zegt me niets. Ook niet zijn smeekbede dat hij wat brood wil kopen voor zijn kinderen en dat geld wilt verdienen met de opbrengst van mijn hout.

Ik zit dit op mijn terrasje te schrijven. Het is niet koud, Molda zit naast me. Weliswaar aan de ketting, maar dat is even niet anders, want Gusti, onze nachtburgemeester, is gekomen. Hij gaat me tuin spitten en klaarmaken voor de lente en de eigen tomaten, augurken, knoflook, uien en de vier rozenstruiken die ik voor anderhalve euro het stuk heb gekocht bij de Auchan.
Gusti heeft verminderde verstandelijke vermogens. Ziet eruit als een oudere jongere met zijn lange haar en geen tanden. Is nauwelijks te verstaan. Maar weet van wanten.
Gusti woont in een eenkamerhuisje zonder gas en zonder stroom, maar is de gelukkigste mens op aarde.

Hij maakt aanstalten om van mijn land te verdwijnen. Intussen is de hele familie komen kijken en aakt driftig foto's. Hij kijkt niet uit en zijn wagen rijdt over me voet heen.
Ik wijs hem erop dat hij de verkeerde kant opgaat. Mijn huis ligt daar. Balend rijdt Cristi, zoon van Feri, naar mijn huis. Al het hout gaat eraf en is voor mij.
Ik zeg hem dat als hij me nou gewoon van te voren gevraagd had of hij wat hout van mijn land mocht halen, in de ruil voor wat werk, dan had dat helemaal geen probleem geweest. Maar schaamteloos jatten...
...Gusti kijkt vanaf de weg toe en laat nog eens een scheldkannonade op Cristi los.

affijn, me neef is mijn held, Cristi moet zijn reputatie in het dorp weer goedmaken en ik ben onthand zonder iMac.