It’s Wrong [J.T. Brown / Willie Dixon / David Honeyboy Edwards / Peter Green / Big Walter Horton / Danny Kirwan / S.P. Leary / John McVie / Otis Spann]. Ergens begin 1969 in Chicago bij Chess Records. Nu in mijn werkkamer in het begin van het vervolg van gister.
Ik had gister veel meer willen schrijven. Maar ja ook gister viel de stroom uit. Althans Petre had niet in de gaten dat ik in de voorkamer zat te schrijven terwijl hij de stroom er af gooide. Gelukkig was ik niet veel woorden kwijtgeraakt.
We schrijven 5 juni 2016. Zondag. Gemeenteraadsverkiezingen. Mijn dorp verkeert in de Noord–Koreaanse omstandigheid dat er maar een burgemeesterskandidaat is: Bela Szakacs. Ach, zo’n waardeloze burgemeester is het ook niet weer. OK, hij denkt altijd eerst aan zijn eigen plek, Idrifaia, maar dan komen de andere tot Suplac behorende dorpen ook wel aan de buurt. Ik heb zelfs gehoord dat er in Laslău riolering aangelegd gaat worden, maar dat kan ook een verkiezingsstuntpraatje zin. Hoe dan ook, Bela, als die zijn best niet gaat doen heb ik altijd mijn Faceboekgroep Laslău Mare nog, waar hij ook lid van is. Ik hou hem in de gaten.
Multumesc pentru increderea acordata,proiectele se continua!
Koszonom a bizalmat,az elkezdett tervek folytatodnak!
Hartelijk dank voor uw vertrouwen de projecten gaan door!
[FB–pagina Bela Szakacs]
Koszonom a bizalmat,az elkezdett tervek folytatodnak!
Hartelijk dank voor uw vertrouwen de projecten gaan door!
[FB–pagina Bela Szakacs]
Mijn stem heeft hij in ieder geval ook gekregen — een andere mogelijkheid had ik immers niet... Ik ging met mijn verblijfsvergunning naar het stembureau in de het lagere schooltje van mijn dorp.
Fronsende wenkbrauwen, immers de bemensing van een stembureau geschiedt niet op basis van kunne, maar op vriendschaps– dan wel familiaire banden met de notabelen van het dorp. Volgens mij zat het neefje van de postbode achter de laptop alwaar de stemmers geregistreerd werden. Gelukkig was er daar goede bekende De Ingenieur — Sava Neghiu. Inmiddels met pensioen, sinds een jaar weduwnaar en sindsdien vaker en vakerder in de kroeg te vinden: “Hij is een van ons. Tik zijn burgerservicenummer nou maar in en dun zul je zien dat het scherm groen kleurt. Er rolden twee formulieren uit de printer die ik moest ondertekenen. Ik kreeg drie stemformulieren aangereikt. Voor de burgemeester, Gemeenteraad en het Roemeense equivalent van de Provinciale Staten. In plaats van een potlood kreeg ik een stempeltje mee. Het stemhokje in. Dat van die burgemeester was makkelijk. Pok. Stempel. De Gemeenteraad was ook makkelijk. De Partidul Social Democrat — zelfde rozen als de PvdA — zou mijn stem van zijn never nooit niet krijgen. De nomenklatura die na de staatsgreep van 1989 nog steeds te veel macht heeft. Van z’n lang zal ze leven niet. De tweede mogelijkheid, de Partidul Național Liberal, heb ik nog nooit op een liberale maatregel kunnen betrappen op lokaal niveau. Overslaan. Allebei. Wat restte is een partij die wel mijn sympathie heeft. Niet dat de leden minder opportunistisch zouden zijn, of dat er onder de leden minder graaierste vinden zouden zijn, maar op lokaal niveau hebben ze zich sterk gemaakt: de Asociația Partida Romilor “Pro-Europa“. De partij van de Roma — Zigeuners. Aangezien ik in Suplac zelf een etnische minderheid ben vind ik het wel zo gepast andere minderheden te steunen — over vier jaar ga ik mezelf wel steunen, als ik me kandidaat voor de Gemeenteraad ga stellen. Maar voor nu — plok, stempel. Tijdens het stempelen bedenk ik me ineens dat dat "Pro Europa" best wel koddig is, eigenlijk.
Het ergste was het vele pagina’s tellende vouwblad voor het Consiliul Județan. Mozeskriebel. Twintig, dertig partijen. Iets met een bos en bomen en niet meer zien. Mijn oplossing was het klaverbladsymbool van de Roma–partij vinden. En. Gevonden. Pok. Stempel.
Over Zigeuners gesproken. Dodo was de excuuszigeuner van het stembureau. Twee klassen Lagere School. Wilde mij uitleggen hoe ik stemformulieren in de onderscheiden stembussen — Primar, Consiliul Local ,Consiliul Județan — moest doen. Gelukkig was er daar goede bekende De Ingenieur — Sava Neghiu. Inmiddels met pensioen, sinds een jaar weduwnaar en sindsdien vaker en vakerder in de kroeg te vinden: “Die weet heus wel hoe hij stemformulieren in stembussen moet doen!”. Dodo liep zwaar in de weg. Mijn enige probleem was dat ik mijn leesbril niet bij me had en niet bijster goed kon lezen. Nog even een kletspraatje met een oude bekende, de superlieve Ilona Gaspar van het Gemeentehuis, inmiddels ook met pension. In de tijd dat ik nu hier woon is zo’n tachtig procent met pensioen gegaan op het Gemeentehuis.
Ik had mijn burgerplicht gedaan, zoals ik dat ook altijd in Nederland gedaan heb. Ik kreeg mijn verblijfsvergunning terug. Met op de achterkant een stickertje geplakt dat ik op 5 juni 2016 gestemd heb. Ik zie het als bewijs van mijn integratie.
Het ergste was het vele pagina’s tellende vouwblad voor het Consiliul Județan. Mozeskriebel. Twintig, dertig partijen. Iets met een bos en bomen en niet meer zien. Mijn oplossing was het klaverbladsymbool van de Roma–partij vinden. En. Gevonden. Pok. Stempel.
Over Zigeuners gesproken. Dodo was de excuuszigeuner van het stembureau. Twee klassen Lagere School. Wilde mij uitleggen hoe ik stemformulieren in de onderscheiden stembussen — Primar, Consiliul Local ,Consiliul Județan — moest doen. Gelukkig was er daar goede bekende De Ingenieur — Sava Neghiu. Inmiddels met pensioen, sinds een jaar weduwnaar en sindsdien vaker en vakerder in de kroeg te vinden: “Die weet heus wel hoe hij stemformulieren in stembussen moet doen!”. Dodo liep zwaar in de weg. Mijn enige probleem was dat ik mijn leesbril niet bij me had en niet bijster goed kon lezen. Nog even een kletspraatje met een oude bekende, de superlieve Ilona Gaspar van het Gemeentehuis, inmiddels ook met pension. In de tijd dat ik nu hier woon is zo’n tachtig procent met pensioen gegaan op het Gemeentehuis.
Ik had mijn burgerplicht gedaan, zoals ik dat ook altijd in Nederland gedaan heb. Ik kreeg mijn verblijfsvergunning terug. Met op de achterkant een stickertje geplakt dat ik op 5 juni 2016 gestemd heb. Ik zie het als bewijs van mijn integratie.
It was a cold black night and the rain was falling down
Cold black night and the rain was fallin' down
Cold Black Night (Takes 1–5 with false starts, take 6 – complete master version/remix) [Jeremy Spencer, zang de rest is ook Fleetwood Mac].
Cold black night and the rain was fallin' down
Cold Black Night (Takes 1–5 with false starts, take 6 – complete master version/remix) [Jeremy Spencer, zang de rest is ook Fleetwood Mac].
Na het stemmen was er ook de week van het maken van de uitnodiging voor het huwelijk van Florin en Kinga, 23 juli aanstaande. Het begin is er het idee en de uitvoering van het idee. Niet dat jezelf het wiel hoeft uit te vinden — er zijn genoeg vectorafbeeldingen te vinden die prima kunnen worden gebruikt in Adobe Illustrator. Na het idee het uitzoeken van de letters, het maken van de opmaak. Een paar proefuitdraaien en dan is het produceren maar.
Bij de proefuitdraai was ik al tegengekomen dat een print vanuit Illustrator verkleind werd afgedrukt. Gelukkig zijn Adobe–bestanden makkelijk om te zetten naar een PDF — probleem opgelost.
Er zouden er een tweehonderdvijftig moeten worden gedrukt. In verband met de hittevormingen binnen de laserprinter kon dit slecht stapsgewijs. Alles bij elkaar lag zaterdag alles geprint en wel klaar. Klaar om gesneden te worden tot kabinetformaat. Dat was het plan. Ik had alles klaar gezet. Wilde de iPad en Apple TV opstarten zodat ik die zaterdag van het snijden af en toe kon meekijken met de Luchtmachtdagen. Dat was die bewuste zaterdag dat de stroom uitviel, zoals ik gisteren beschreef. Nondeju, wat baalde ik. Een Asperger wiens planning verstoord wordt. Een van Aspergeraspecten die ik nooit onder de knie zal kunnen krijgen, lijkt wel. Uiteindelijk die zondag voor de kampioenswedstrijd van Florin alles kunnen overdragen! Ik blij, Isza blij en natuurlijk de stiefkinders blij.
Bij de proefuitdraai was ik al tegengekomen dat een print vanuit Illustrator verkleind werd afgedrukt. Gelukkig zijn Adobe–bestanden makkelijk om te zetten naar een PDF — probleem opgelost.
Er zouden er een tweehonderdvijftig moeten worden gedrukt. In verband met de hittevormingen binnen de laserprinter kon dit slecht stapsgewijs. Alles bij elkaar lag zaterdag alles geprint en wel klaar. Klaar om gesneden te worden tot kabinetformaat. Dat was het plan. Ik had alles klaar gezet. Wilde de iPad en Apple TV opstarten zodat ik die zaterdag van het snijden af en toe kon meekijken met de Luchtmachtdagen. Dat was die bewuste zaterdag dat de stroom uitviel, zoals ik gisteren beschreef. Nondeju, wat baalde ik. Een Asperger wiens planning verstoord wordt. Een van Aspergeraspecten die ik nooit onder de knie zal kunnen krijgen, lijkt wel. Uiteindelijk die zondag voor de kampioenswedstrijd van Florin alles kunnen overdragen! Ik blij, Isza blij en natuurlijk de stiefkinders blij.
Morgen ga ik verder met schrijven. Ik ga nu amsoibladeren plukken, zodat we vanavond Surinaams kunnen eten. Verder moet de bijkeuken worden opgeruimd. Dat is een slagveld na Operation Live Wire. Verder moet het onkruid bij de aardappelen verwijderd worden. Er is nogal veel lijnzaad komen aanwaaien. Pe mâine — tot morgen!
Centraal voorin de amsoi.
Daarachter artisjokken en daar weer achter koriander.
Links aubergines en rechts bonen.
Rechtsvoor klaprozen voor de maanzaadjes.
Daarachter artisjokken en daar weer achter koriander.
Links aubergines en rechts bonen.
Rechtsvoor klaprozen voor de maanzaadjes.
One more thing. Dat kereltje tweede van links is mijn vader. Vandaag is hij 83 geworden!
Leu Exchange Rate
RSS Feed
