Het weer is zoals het is. Maar zoals de laatste tijd. Stortbuien afgewisseld met bloedhete dagen. Een graadje of vijfendertig vandaag. Vrijdag wilde Isza de aardappelen besproeien om de coloradokever naar de eeuwige aardappelvelden te te sturen. Na vijf minuten kwam ze terug. Laarzen onder de modder.Onmogelijkheid om verder te gaan. Was die ochtend wederom de beek buiten haar oevers getreden. Nelu, de buurman die ik later sprak, verhaalde over het enorme lawaai: ‘Dat jullie konden blijven slapen...’
Zojuist even naar achteren gelopen. De film van aangespoelde klei en zand op de begroeiing is goed te zien. Ondanks dat we voor de overstroming betaald hebben met een flinke hap uit de twee rijen aardappels, doet het me deugd te zien dat de maïs en de zonnebloemen goed aan het groeien zijn.
Op het land ligt ook een dilemma. De afgelopen keren op de juiste manier hout gekocht. Met bonnetje en al van de boswachter. Een paar weken geleden kwam de vader van de buurvrouw langs, of ik belangstelling voor hout had. Twee karren voor 180 lei. Normaal gesproken doe ik niet graag iets illegaals. Ik heb de bossen van Roemenië lief. Maar opportunisme is me ook niet vreemd.
De vader van de buurvrouw had al een aantal keer met zijn zoons mijn land bewerkt. Als ik hout van hem zou kopen, zou hij geld verdienen voor zijn gezin en ik had redelijk goedkoop hout. Daarnaast is het zo dat het beter is de familie van de buurvrouw tot goede kennissen te rekenen dan anderszins. Cristi, zo heet de goede man was net een paar weken uit de gevangenis, waar hij zes jaar had doorgebracht wegens een vechtpartij in een café — straffen zijn niet misselijk, en ben je een zigeuner, dan zijn de straffen nog discriminatoir ook.
Ik kocht het hout en wordt nu steeds vriendelijk door de familie gegroet onderweg. Altijd makkelijk om deze familie achter de hand te hebben.
Op het land ligt ook een dilemma. De afgelopen keren op de juiste manier hout gekocht. Met bonnetje en al van de boswachter. Een paar weken geleden kwam de vader van de buurvrouw langs, of ik belangstelling voor hout had. Twee karren voor 180 lei. Normaal gesproken doe ik niet graag iets illegaals. Ik heb de bossen van Roemenië lief. Maar opportunisme is me ook niet vreemd.
De vader van de buurvrouw had al een aantal keer met zijn zoons mijn land bewerkt. Als ik hout van hem zou kopen, zou hij geld verdienen voor zijn gezin en ik had redelijk goedkoop hout. Daarnaast is het zo dat het beter is de familie van de buurvrouw tot goede kennissen te rekenen dan anderszins. Cristi, zo heet de goede man was net een paar weken uit de gevangenis, waar hij zes jaar had doorgebracht wegens een vechtpartij in een café — straffen zijn niet misselijk, en ben je een zigeuner, dan zijn de straffen nog discriminatoir ook.
Ik kocht het hout en wordt nu steeds vriendelijk door de familie gegroet onderweg. Altijd makkelijk om deze familie achter de hand te hebben.
Eiken en beuken.
Jaloezie was geschapen. Pătrunjel — Peterselie, een bijnaam haar door Isza gegeven — stond gister aan de poort te vertellen dat de politie bij haar was geweest om te vragen waar wij het hout vandaan hadden. Natuurlijk, als de politie iets van me wil weten krijg ik een briefje in de bus of ik op het bureau wil komen, dan wel een vriendelijk gesprek aan de poort. De politie was inderdaad langs geweest. Gevraagd door buurman Gusti. Gusti heeft het recht van overpad afgesloten met een hefboom. De vader van de buurvrouw die }s nachts om twee uur het hout was komen brengen, had met zijn paard en wagen wat maïs omvergereden op weg naar, of terugkomend van onze poort achter en was vergeten het hek weer dicht te doen. daarvoor was de politie langs geweest.
Oh ja, dat van die bijnaam Pătrunjel... ...alle buren worden regelmatig door haar bezocht om van alles en nog wat te lenen. Zo ook wij die ene keer. Ze vroeg peterseliewortel te leen voor de soep. Zo’n wortel hadden wij niet, waarop zij zei dat ze dan maar de soep ging weggooien, want zonder peterseliewortel kon het nooit meer een echte soep worden...
Oh ja, dat van die bijnaam Pătrunjel... ...alle buren worden regelmatig door haar bezocht om van alles en nog wat te lenen. Zo ook wij die ene keer. Ze vroeg peterseliewortel te leen voor de soep. Zo’n wortel hadden wij niet, waarop zij zei dat ze dan maar de soep ging weggooien, want zonder peterseliewortel kon het nooit meer een echte soep worden...
We hadden uit onze moestuin al wat sla op. Gisteren konden we het wat groter aanpakken. Het oogsten van de amsoi. Ik was al een recept tegengekomen om amsoi in te maken. Derhalve was de eerste stap het te drogen hangen van de amsoi. Ben heel benieuwd hoe dat straks gaat smaken.
Isza, maar ik ook, is helemaal weg van deze groente.
Twee amsoiplanten hebben we laten staan voor de zaadjes. Volgend jaar gaan die op de achterakker de grond in. Het risico van een overstroming voor lief nemend.
Het tweede wat we op twee planten na — voor de zaadjes — hebben geoogst is de koriander. Acht zakjes gehakte koriander voor in de vriezer en zes pakjes korianderboter evenzo in de vriezer. Wat is het toch leuk en fijn gedeeltelijk zelfvoorzienend te zijn.
Het middageten was rijst met platte gehaktballen. Gehaktballen met koriander wel te verstaan.
Het tweede wat we op twee planten na — voor de zaadjes — hebben geoogst is de koriander. Acht zakjes gehakte koriander voor in de vriezer en zes pakjes korianderboter evenzo in de vriezer. Wat is het toch leuk en fijn gedeeltelijk zelfvoorzienend te zijn.
Het middageten was rijst met platte gehaktballen. Gehaktballen met koriander wel te verstaan.
[…]
Na mijn verklaring.. werd ik in een auto gedrukt de grens over.. waar ik in een kamertje kwam... Daar was ineens een advocaat en een tolk.. en iemand die mij via de tolk vragen wilde stellen. De advocaat adviseerde mij mee te werken.. ze wilde wat dingen weten en maar hadden geen verder bewijs. Werd mij verteld...
Ik werkte mee... vertelde dat ik inderdaad een pakketje eerder die maand had meegenomen naar een vriendin die het zou verkopen en gebruiken met vrienden op prive feestjes..
Helaas had deze persoon in het uitgaansleven uitgedeeld en verkocht aan diverse mensen waar onder minderjarigen en politie..
De politie heeft haar toen gearresteerd en in ruil voor vrijheid... heeft ze haar facebook gegevens gegeven zodat de politie mij kon aan zetten om nog wat mee te nemen..
[…]
De roemeensw wet schrijft voor dat als je gearresteeed bent je zelf een advocaat mag kiezen voor je verhoor. Ikke niet.. het schrijft voor als je 24 uur word vast gezet dat je in deze 24 iur voor de rechter moet worden gedaagd om nogmaals je verhaal te doen. Nooit gebeurt
In 5 maanden heb ik nooit me verhaal gedaan in een rechtbank..
Nu vandaag ben ik veroordeeld 70 maanden cel buiten me voorarrest om.. 600 euro mee betalen aan me rechtzaak.
[…]
Dan al de 4000 euro die al voor advocaten betaald en de honderden euros voor levens onderhoud... tig duizenden euros investering in me bus en shelters die weg zijn....
[…]
70 maanden extra gevangenis... of nog paar duizend kosten hopen dat misschien minder word????
Effe aanpassing... 70 maanden misschien 1/3 vervroegde vrijlating is 46.5 maand.. Tegen die tijd heb ik 6.5 maand voorarrest gehad dan moet ik : 40 maanden echt zitten....
[Overgenomen met behoud van spel– en taalfouten]
Nog zo’n dilemma waar ik lang over heb gedacht om het neer te toetsenborden of niet. Uiteindelijk er voor gekozen het wel op te schrijven maar dan geanonimiseerd. De betreffende smokkelaar was een vervoerder van zwerf– en asielhonden uit Roemenië naar Nederland. Ongelooflijk goed natuurlijk, ware het niet dat deze smokkelaar ook honden vervoerde voor Roemenen die het hondenleed gebruiken om flink geld mee te verdienen. Een van de dingen waar ik me mee bezighoud is het verzamelen van informatie over dit soort Roemenen. Soms vertaal ik wel eens wat voor dierenwelzijnsactivisten en soms ga ik ter plaatse kijken. Dit soort acties gericht tegen oplichters hebben vaak een lange adem nodig, een hele lange adem. Een van die oplichters waar “we” al zo’n zes jaar tegen hebben gevochten is Dana Costin. Heuglijk was het te horen dat zij een maand geleden een hele grote sponsor is kwijtgeraakt, de staalgigant ArcelorMittal — deze steunde haar jaarlijks met een tonnetje of zes.
Tijdens onderzoeken was de naam van die Nederlandse smokkelende vervoerder in meerdere gevallen naar voren gekomen. Hij vervoerde voor Dana Costin, Maria Tudor en meer van dat soort oplichters. Uit andere bronnen hoorde ik dat hij zelfs broodfokhonden — broodfok is het massaal en onethisch kweken, importeren en/of verkopen van puppy's — vervoerde naar Nederland.
Ik had her en der al kritiek op deze smokkelaar geuit. Gewoon open. De smokkelaar reageerde verbaal zeer agressief. Was zich van kwaad bewust. Ik godwin zelden, maar ik vergelijk hem met de NS die in WO II joden vervoerde. Ook een paar Nederlanders in Roemenië reageerden furieus. Die zijn dan ook geen Facebookvrienden meer.
Het dilemma is dat ik nu niet mijn gelijk zoek, of wil hebben — ik vind het voor de smokkelaar uiterst vervelend dat hij in de krochten van een Roemeense gevangenis zit, maar ik ben ook blij dat oplichters in Roemenië niet meer van hem gebruik kunnen maken.
Zoals ik zei, een dilemma. Aan de ene kant ben ik een illegaal–houtkoper en aan de andere kant veroordeel ik oplichters evenzo.
Na mijn verklaring.. werd ik in een auto gedrukt de grens over.. waar ik in een kamertje kwam... Daar was ineens een advocaat en een tolk.. en iemand die mij via de tolk vragen wilde stellen. De advocaat adviseerde mij mee te werken.. ze wilde wat dingen weten en maar hadden geen verder bewijs. Werd mij verteld...
Ik werkte mee... vertelde dat ik inderdaad een pakketje eerder die maand had meegenomen naar een vriendin die het zou verkopen en gebruiken met vrienden op prive feestjes..
Helaas had deze persoon in het uitgaansleven uitgedeeld en verkocht aan diverse mensen waar onder minderjarigen en politie..
De politie heeft haar toen gearresteerd en in ruil voor vrijheid... heeft ze haar facebook gegevens gegeven zodat de politie mij kon aan zetten om nog wat mee te nemen..
[…]
De roemeensw wet schrijft voor dat als je gearresteeed bent je zelf een advocaat mag kiezen voor je verhoor. Ikke niet.. het schrijft voor als je 24 uur word vast gezet dat je in deze 24 iur voor de rechter moet worden gedaagd om nogmaals je verhaal te doen. Nooit gebeurt
In 5 maanden heb ik nooit me verhaal gedaan in een rechtbank..
Nu vandaag ben ik veroordeeld 70 maanden cel buiten me voorarrest om.. 600 euro mee betalen aan me rechtzaak.
[…]
Dan al de 4000 euro die al voor advocaten betaald en de honderden euros voor levens onderhoud... tig duizenden euros investering in me bus en shelters die weg zijn....
[…]
70 maanden extra gevangenis... of nog paar duizend kosten hopen dat misschien minder word????
Effe aanpassing... 70 maanden misschien 1/3 vervroegde vrijlating is 46.5 maand.. Tegen die tijd heb ik 6.5 maand voorarrest gehad dan moet ik : 40 maanden echt zitten....
[Overgenomen met behoud van spel– en taalfouten]
Nog zo’n dilemma waar ik lang over heb gedacht om het neer te toetsenborden of niet. Uiteindelijk er voor gekozen het wel op te schrijven maar dan geanonimiseerd. De betreffende smokkelaar was een vervoerder van zwerf– en asielhonden uit Roemenië naar Nederland. Ongelooflijk goed natuurlijk, ware het niet dat deze smokkelaar ook honden vervoerde voor Roemenen die het hondenleed gebruiken om flink geld mee te verdienen. Een van de dingen waar ik me mee bezighoud is het verzamelen van informatie over dit soort Roemenen. Soms vertaal ik wel eens wat voor dierenwelzijnsactivisten en soms ga ik ter plaatse kijken. Dit soort acties gericht tegen oplichters hebben vaak een lange adem nodig, een hele lange adem. Een van die oplichters waar “we” al zo’n zes jaar tegen hebben gevochten is Dana Costin. Heuglijk was het te horen dat zij een maand geleden een hele grote sponsor is kwijtgeraakt, de staalgigant ArcelorMittal — deze steunde haar jaarlijks met een tonnetje of zes.
Tijdens onderzoeken was de naam van die Nederlandse smokkelende vervoerder in meerdere gevallen naar voren gekomen. Hij vervoerde voor Dana Costin, Maria Tudor en meer van dat soort oplichters. Uit andere bronnen hoorde ik dat hij zelfs broodfokhonden — broodfok is het massaal en onethisch kweken, importeren en/of verkopen van puppy's — vervoerde naar Nederland.
Ik had her en der al kritiek op deze smokkelaar geuit. Gewoon open. De smokkelaar reageerde verbaal zeer agressief. Was zich van kwaad bewust. Ik godwin zelden, maar ik vergelijk hem met de NS die in WO II joden vervoerde. Ook een paar Nederlanders in Roemenië reageerden furieus. Die zijn dan ook geen Facebookvrienden meer.
Het dilemma is dat ik nu niet mijn gelijk zoek, of wil hebben — ik vind het voor de smokkelaar uiterst vervelend dat hij in de krochten van een Roemeense gevangenis zit, maar ik ben ook blij dat oplichters in Roemenië niet meer van hem gebruik kunnen maken.
Zoals ik zei, een dilemma. Aan de ene kant ben ik een illegaal–houtkoper en aan de andere kant veroordeel ik oplichters evenzo.
Hoe dan ook. Gister heerlijk dagje uit naar Aiud gehad. Kinga had een bruidsjurk gevonden die ze ging passen. Florin reed en ik heb heerlijk zitten genieten van het uitzicht onderweg.
De jurk blijft nog even verborgen, maar de blik van de trotse moeder niet.
Leu Exchange Rate
RSS-feed
