Donderdag. Op enerlij wijze een dag die op sociale media, zoals twitter en Instagram de hashtags #ThrowbackThursday dan wel #TBT kreeg toegevoegd.#ThrowbackThursday Af en toe op een donderdag plaats ik ook wel eens een foto uit het verleden. Vanuchtend plaatste ik op Facebook de volgende foto met de hashtag #ThrowbackThursday.
Met de redactie van Letterlik een uitje naar de Efteling.
Janine, Maarten Klein, Martin en ondergetekende.
Ik open mijn blogentree hiermee, omdat Isza en ik momenteel bezig zijn de koffers te pakken. We gaan voor drie weken naar Nederland. Een van de bezoeken zal zijn aan Nijmegen, naar Sylvia een oud–studiegenote. Kijken wat er nu weer veranderd is in het centrum. Naar de Jheronimus Bosch–tentoonstelling. Zo'n gelegenheid kan ik me niet laten passeren.
Verder lijkt me het aardig het centrum van Rotterdam te bezoeken. Die Markthal wil ik gewoonweg wel eens met eigen zien. Boymans van Beuningen staat evenzo op het lijstje — ik wil Isza de Emmaüsgangers laten zien, met het verhaal erachter. Verder natuurlijk wat Nederlandse meesters, Rietveld–meubelen en overige lekkernijen. Voor de Anatomische les van Dr. Nicolaes Tulp en Het meisje met de parel gaan we naar het Mauritshuis.
Gent, daar wil ik ook naar toe.
We hebben tijd genoeg vrienden te bezoeken. Met name Jos lijkt me leuk weer eens te zien. Met hem — en mensen als Marcel, Gerd, Bicnese en Marjolijn — vroeger op de middelbare school een filmpje gemaakt over het Groenuitdeboomkomertje.
Zojuist zijn de kinderen langs geweest. We hebben sarmale gegeten en het huis uitgelegd — wasmachine, iMac, koelkast, kelder, vriezer en wat dies meer zij. Als wij op vakantie zijn passen zij op ons huis. Gelukkig maar. Hoewel Kinga zei dat zij alleen maar komt omdat we een douche met warm water en een wasmachine met makkelijk water hebben.
Het zal me moeilijk vallen Johnny, Doutzen, Țiți, Flappie en de familie De Canteclaer van Barneveldt drie weken niet te zien. Ik weet dat ik dat Johnny en Doutzen door visualisatie wel uit kan leggen, maar aan een kat, konijn of kippen zeker niet. Gelukkig laten we ze tijdelijk in goede handen achter.
Ik woon in dit fascinerende land. Ik spreek de taal. Ik red me. Kan in het Roemeense ziekenhuis liggen. Ga dit jaar aardappelen en maïs verbouwen, zoals de meeste dorpelingen hier doen. Ik vertaal Roemeense poëzie van Darie Ducan. Iedereen tussen Laslăul en Târnăveni kent die Olandezul met die grijze Kangoo. Ondanks mijn verroemenisering zal ik altijd die Hollander blijven — het is niet anders; ik zal altijd de behoefte hebben om af en toe Nederlands te praten, of op vakantie naar Nederland te gaan. Meer niet.
Het neem niet weg dat na de vakantie gewoon weer verder ga met het leven hier. Van de lente zal het huis verder onder handen genomen moeten worden — kunststof kozijnen en kunststof deuren, alsmede het isoleren van het dak en het vervangen van de dakpannen, om aldus het huis winterklaar te maken.
Maar ook binnenshuis verandert er nog wel eens wat. Door de aanleg van de centrale verwarming moest er in het bijzonder in de voorkamer — mijn werkplek en onze slaapkamer — nogal wat met meubels geschoven worden. Ruimtegebrek als gevolg...
...derhalve van de week bij Mobila Antzi een kastje gekocht. Een waarachtig juiste beslissing.
Ook mijn 2CV–verzameling heeft een ruimte die haar recht doet. Papier, schilderspullen, ordners, kantoor– en computerspulletjes, alles heeft haar plek gevonden.
Rest mij te zeggen dat ik de komende drie weken niet aan mijn blog zal werken. Neem weliswaar de iPad mee, maar daar is het niet fijn op bloggen. Mijn vader en broer hebbel weliswaar een PC, maar die zijn onder Windows en dat is ook niet fijn bloggen.