SVVHDB — XL

Al verteld dat we nu overal stromend water hebben? Sinds Blonda er is stroomt er nu zelfs water, ook in de modaliteit “warm”, in de middelste kamer die nu de keuken is geworden. Uit de douche komt loeiheet water als je niet uitkijkt. De Komst van Blonda Stiller.
Verder wordt het hier mooier en mooier. Naast de lunches worden nu ook de diners buiten genuttigd. Ook is het mooi om te zien hoe de groentes in de tuin opkomen. Helemaal mooi? Neent, niet helemaal mooi...
...ik heb Iszabela gevraagd om onze tuin te gaan doen — met alle respect voor Gusti, maar ik voel me beter bij Isza dan bij Gusti. Helemaal toen ik gister met Isza door de tuin liep om te kijken wat er nu aan het opkomen is. We zagen een hele groep babyplantjes op een hoop. Plukken. Er aan Ruiken. Verrek. Dat is venkel. Gusti had dus alle venkel op een hoop gegooid — eerste plan van heraanplant is gemaakt. Maar eerst zal Isza nog haar eigen aardappels moeten poten.
De radijs is goed aan het opkomen, verder hebben we de eerste pastinaak, rooie biet en bloemkool gezien. En dan te bedenken dat dertig procent van de tuin nog ongebruikt is — maar dat komt omdat sommig zaad je pas in mei mag planten.

Gister tegen de avond een mooie wandeling gemaakt. Samen met Zasja en Molda. de kleintjes hadden we thuis gelaten. En dat kan makkelijk, want Vito heeft al aardig in de smiezen waaks te kunnen zijn. Zijn geblaf goed te horen.

Lopend over ons terrein zagen we hoe snel het groen aan het groeien is. En wat een verscheidenheid aan flora er reeds te vinden is. Tegen het pasgebouwde hek is een plant de lucht in aan het schieten — ik vermoed een framboos. Maar we zien wel.

Vroeger was er hier geen vuilophaaldienst. Geen containers aan de kant van de weg voor het verzamelen van PET–flessen. Dat vroeger is nog steeds terug te vinden in het landschap.

Bouwafval in de vorm gestorte dakpannen — die kunnen ook recentelijk zijn gedumpt —, een hele berg glazen bierflessen — die raakten sinds 2006 uitgestorven —, achtergelaten huisvuil en bij overstromingen achtergelaten en opeengehoopt dood plantenmateriaal.
‘Er is toch zo'n Nationale Schoonmaakdag hier?’, vraagt Blonda.
Heb nu gelegenheid dat te checken: 24 september inderdaad! Alhoewel, dit is Roemenië, dus het kan net zo goed een andere datum zijn... ...laten we het voorlopig maar op ergens in september 2014 houden.
Voor ons tijd zat om mee te helpen een verschil te gaan maken in ons dorp en een schoonmaakactie in samenwerking met het Gemeentehuis te gaan organiseren.

Na een wandeling die me steeds beter en beter afgaat op de heuvel links achter ons huis uitgekomen. De honden gaan lekker los, achter hazen en mollen aan en wij, wij genieten van het weer, het uitzicht en de fortuin die ons is overkomen.

In de tussentijd heb ik een oproep op Facebook gedaan of er iemand is die ons de naam van dit plantje kan duiden, dat we op onze weg naar boven vonden.

---

Ik heb mijn Panasonic Lumix meegenomen om wat betere foto’s te kunnen maken. Ik heb mooi zicht op het naburige Klein Lasseln dat na het vertrek van de Saksen en de overspoeling door zigeuners gewoon weer Laslău Mic genoemd wordt. Het eerste huis links bij de ingang van het dorp is waar Isza met haar moeder woont. Links van hun huis is het begin van de tuin te zien waar de aardappelen zullen worden gepoot.

Zoom ik wat uit, dan zie je links van de weg een groene strook onbewerkt land. Dat het land onbewerkt is, komt doordat de moeder van mijn ex een paar jaar geleden overleden is en niemand van de familie gezond dan wel nuchter genoeg is om het land te bewerken.
Vroeger heb ik hier ook aardappelen gepoot. En gerooid. Met de hak onkruid bij de maïs weggeharkt. Witte wijn met belegd brood in de middagpauze genuttigd. Evenals vele liters water. De vader van mijn ex bracht ons naar dit stuk land met de kar getrokken door twee buffels. Oh, Arcadia wat vloeide mij aan...

...een blik op ons dorp en we gaan weer terug. Was vergeten een vestje aan te doen, anders had ik de zien zien onder willen gaan vanaf deze heuvel.