SVVHDB — CXXVII

TripAdLib is 100% organic electro.
The trio uses drums, bass and synthesizers to create a unique real-time mixture of
minimalistic four to the floor beats, repetitive basslines and hook-driven rhodes melodies.

Tien dagen zijn verstreken na mijn laatste posting. Ik geloof dat ik mijn lezeressen en lezers zelden zo in de steek gelaten heb. En waarom? Hm, het is een drukke tijd met veel werk in en om het huis, maar de grootste zondaar is de caniculă — in goed Nederlands: hittegolf. Temperaturen lopen hier de afgelopen weken op tot 44 graden. Om de zoveel tijd controleren of de dieren nog te drinken hebben. Gister had Johnny een zeer droge blaf — Johnny kon niet meer... ...ik pakte de tuinslang en spoot zijn habitat helemaal onder water, dat hielp. Een lik als een dankjewel.
Naast het werk doe ik niet veel, zit veelal binnen om de hitte te ontlopen en lees veel. Wat boekjes van Mart Smeets om precies te zijn.

Hoe dan ook, er is weer veel gebeurd:

Ook in de statische modaliteit van Laslăul.  Alhoewel statisch is het op de gevoelige plaat beland, maar een dynamische gedachte ging er aan vooraf. In de zomer blijkt hoe bloemrijk “mijn” dorp eigenlijk is.
En eveneens een dorp waar het aspect “Nederlands” me blijft achtervolgen:

Botul in een Vitesse–shirt...

Naast bemoedigende tijden hangen er echter ook donkere wolken boven het dorp. Om met het goede te beginnen: de industrie in de grote stad trekt aan. En als de industrie aantrekt zijn er arbeidskrachten nodig; voor veel dorpsgenoten een verademing om de karige uitkering van zo’n €50 per maand op te waarderen naar een salaris van grofweg €300 plus ter waarde van €50 voedselbonnen (waarmee in de winkel mee betaald kan worden).

We hebben je nodig! Kom werken bij ons! Kom naar het gemeentehuis voor meer info!

Florin, mijn ex–schoonzoon, is er gaan werken. Hij gaat niet meer naar het buitenland voor een schijntje als je vlakbij ook een goed salaris kunt verdienen. Mijn buurman Adrian is dezelfde mening toegedaan en gaat volgende week beginnen bekabeling voor auto’s te fabriceren. Het vervoer verzorgt de fabriek.

Zover de goede tijdingen en dan nu de wat slechtere: de eigenaar van het huis dat Ani huurt om de Termopane uit te baten staat te koop. De enige hoop die ik heb is dat de vraagprijs van €10.000 wel heel erg hoog is voor een tot winkel en bar omgebouwd stuk onroerend goed. Desalniettemin zou het zo maar kunnen dat mijn geliefde plek van twee, drie keer per week tussen zes en zeven verdwijnen gaat.

Casa de vanzare — huis te koop... ...alsjeblieft vooral NIET doen!

En waarom niet doen? Welnu, ons terrasje is prachtig in de zomer — in de winter zitten we rond de amechtige kachel en met we bedoel ik Meneer Mera en Ouwe Gheorghe. Wat leer ik een hoop van die gasten!

Verder deze week een belangrijke aankoop gedaan. Hout. Voor als de winter komt. Vier kuub eiken– en beukenhout. Ben vier keer op en neer gereden naar Bahnea om het te transporteren, maar het loont de moeite.

Voor zover het ging met mijn lotte knieën heb ik het hou opgestapeld. Gelukkig waren er nog Isza en buurman Gița om de klus te voleinden

De kippen zijn op insectenjacht
en de diesel staat klaar voor de werkmensen.

links Later die middag kwam Gița terug met zijn zoon om een verhuizing te bewerkstelligen in Găinistan. Het konijnenhok naar rechts. het kippenhok naar het midden en hout verzamelen voor een hok voor de nieuwe kippen.

Het ziet er nu nog uit als een georganiseerde puinhoop, maar als het nieuwe honk is gebouwd wordt Găinistan weer als herboren.

Onder toeziend oog zet Țiți haar eerste stapjes buiten

Over Doutzen gesproken. Gisteruchtend was het een spektakel van je welste. Ik was de dieren aan het voederen, hoorde wat kippengeschreeuw, gaf er niet echt aandacht aan.
Ineens, met een enorme zoef stoof Doutzen naar het achterterrein waar ik in een flits een havik in de aanval zag op mijn kippen en Doutzen die twee meter in de lucht sprong om die havik te grazen te nemen. Havik droop met lege klauwen af. Wat een beschermer is die Doutzen! En die havik? Die weet dat nu dat er een beschermer is en zal niet meer terugkomen.

Voor de rest? Geweldige zaterdag gehad met de Zevenburger kwasten in het prachtige huis van genootschapsgenoot Eva in Abuș. En een geweldige zondag met drie generaties op de Dag van Bălăușeri.

Prinses Janneke bezig met een schilderij met een herder.

De voorzitter van een rederijkerskamer wordt “prince” genoemd, vandaar dat Janneke “princes” is. op de voorgrond mijn aanzet tot een schilderij...

...dat ook een herder verbeelden gaat.

De genootschapsgenoten vonden het prachtig dat Isza was meegekomen. Ondanks de beëindiging van onze relatie. Waarom zou ik creativiteit iemand ontzeggen. Het einde van een relatie hoeft niet de introductie tot een oorlog te zijn. Opgemerkt zij, dat Isza eveneens een herder aan het tekenen was.

In de tuin van Eva staat een heuse brandweerwagen!

De Dag van Bălăușeri was niet echt een hoogtepunt. Waardeloze muziek — een Hongaarstalige versie van Do the Hokey Pokey behoort echt niet tot mijn favorieten. Het eten daarentegen was geweldig: een flink stuk varkensvlees van de grill met  daarbij ambachtelijk gebakken brood en een alcoholvrij biertje. Isza wilde een gewoon biertje, kreeg ze ook, maar net als in Nederland heeft ook Roemenië het verschijnsel festivalbier heeft ontdekt, met dit verschil dat niet is aangegeven dat het om festivalbier gaat — stelletje oplichters.

Mijn petekind Antonia ging op de ijstoer — voor het eerst van haar leven.

Morgen ga ik een weekeinde weg. De zus van Isza gaat trouwen met een medegetuige van Jehova uit Băsești in het prachtige district Maramureș. Ik ga haar er heen brengen met haar bagage en verder wat mooie dingen bekijken in Maramureș.