Kantelpunt II

Blonda is onderweg. Gisteren met haar gesproken via de Skype. Voor haar definitieve vertrek naar dit land verblijft ze in mijn flat — haar eigen flat huurt ze niet meer. Alles heeft ze achter zich gelaten. Wat een land als Roemenië met mensen doen kan.
Affijn. Skype. Die afvalpas? ...eh, tsja, die heb ik hier in Roemenië. Mijn legerjasje... ...niet te vinden... ...evenmin als de fietsreparatiespullen die ik Gusti had beloofd...

© 2014 Blonda via Facebook

Op mijn bureau ziet Blonda een kalender. Stil blijven staan op september 2013:
In zijn huis was de tijd bevroren blijven staan op de maand waarin hij naar Roemenië was vertrokken.

Ondertussen zochten we via een skypevideoverbinding naar wat spulletjes. De pas voor de vuilcontainer? Ah die was meegenomen naar Roemenië. En waar zou toch het fietsbandenreparatiesetje (3x woordwaarde) dat hij aan Gusti wilde geven gebleven zijn?

Opmerkelijke geest die Blonda!

Ondertussen zit ik met wat pleisters op mijn handen. De liefde bedrijven met een Roemeense schone op de stoel van de voormalig directeur–generaal van de grootste textielfabriek in Sibiu en dan van die stoel donderen en de halve keuken meenemend... ...het zegt iets over het land waar Blonda terecht gaat komen.
Ik ga nu naar Laslau Mic om een stoute zigeuner van een jaar of twintig voor haar te vinden.