Kantelpunt — VIII

Wederom start ik dit kantelpunt met een foto van de ingang van de afdeling waar Kinga is opgenomen van het 117 jaar oude ziekenhuis “Gheorghe Marinescu” in Târnăveni. Echter nu vanaf de andere kant.
Iza en ik zitten op een bank halverwege  de trap naar de eerste verdieping.
Met Florin en zijn nicht Andreea zijn we naar Târnăveni gereden om een eerste bezoek te brengen aan Antonia. Er mogen maar twee personen tegelijk naar boven. Dus Iza en ik besluiten te wachten.

Door het raam op de eerste verdieping toont trotse Florin Antonia aan de wereld.

Als wij op de eerste verdieping zijn aanbeland wordt ons de toegang door een of andere zuster geweigerd. Iza zegt mij dat ik niet te hardop mag mopperen... ...ik heb dat afdelingsopperhoofd wel door, die zit om șpaga verlegen...

...na haar duidelijk te hebben gemaakt dat we dus helemaal voor niets zijn gekomen, even te voren Andreea en Florin wel bij Kinga mochten, mogen we ineens wel naar binnen...

Voor Kinga gaat het wennen worden. Borstvoeding. De eerste nacht met Antonia. Het eerste bad. De eerste luier verwisselen. Het fijne daarbij is dat ze van het medisch personeel geen enkele voorlichting krijgt. Ook nu ik dit schrijf en Iza met Kinga praat, blijkt dat ze nog steeds niet weet wat en hoe te doe. Had men dan nog șpaga meer verwacht afgelopen donderdag?

Weer buiten zien we de man waarvan donderdag het kind tijdens de bevalling overleed praten met een van de zusters. Ik besef me wederom dat de vreugde van Iza en mij gespiegeld wordt.

Thuisgekomen drinken we een wijntje van het nieuwe wijnhuis in Gănești, Petit Paris. Voor nog geen zeven lei een liter overheerlijke droge witte wijn. Moge Izațs kleinkind veel geluk kennen!