SVVHDB — CX

Citroën CX

Een uur in de zaterdagmiddag. Een claxon klingt van buiten — het is Florin die met Kinga en Antonia langskomt. Florin gaat met zijn voetbalclub Unirea Bahnea — Verenigd Bahnea — een uitwedstrijd spelen tegen Forța Sânpaul — Kracht [van] Sânpaul. Een wedstrijd in het kader van de seniorencompetitie van het district Mureș.
Vroeger speelde Bahnea redelijk goed. Twee broertjes die een aantal winkeltjes hadden in Bahnea waren de sponsors. Totdat het moeilijker werd sponsorgelden van de belasting af te trekken. Nooddgedwongen werd het sponsorschap gestopt. Wat rest is een enthousiast team die voor de lol een pot voetbal spelen.

Update en verbetering:
Het team heet geen Unirea Bahnea, maar Atletico Bălăușeri, een dorp 20 kilometer verderop... ...vandaar dat ik aanstonds niet zo veel meer kon vinden. Desalniettemin leuke embedcode ontdekt met de huidige competitiestand:

Unirea Bahnea — Florin bovenste rij, derde van rechts [foto via Facebook]

En terwijl Florin de kleuren van Bahnea verdedigt — welke kleuren dat ook moge zijn — blijven Kinga en Antonia een middagje bij ons.
In Bahnea, waar ze bij Florin ouders inwonen is het altijd een komen en gaan van mensen — geen fijne omgeving voor een baby. Hier bij ons kunnen ze rustig hun gang gaan, worden ze verwend door mama en oma en zie ik dat Antonia spelenderwijs haar wereld ontdekt. De stamper van een vijzel, een aluminium houder van papieren zakdoekjes en Antonia waant zich een Sheila E.

In tegenstelling tot wat ik gewend bent heeft Antonia eigenlijk haast geen speelgoed. Wel drie mutsjes op het hoofd, twee broeken en vier truien aan — terwijl we toch echt de kachel aan hebben —, maar geen speelgoed... ...zonde, een opgroeiend kind moet kunnen spelen. Isza en ik zullen maar eens bij de kringloop gaan langsgaan van de week. Vooralsnog moet Antonia het maar met de iPad doen — vooral de app van Carl Palmer met zijn drumstel vindt ze geweldig. Alhoewel, mijn bril is ook een behoorlijk aantrekkelijk object voor deze kleine homo ludens.

Om zeven uur kwam Florin weer terug. Gewonnen met vijf–nul. Ze reden nog even richting Kleinlasseln, naar Isza’s moeder voor een kort Paasbezoek. Inderdaad, Pasen. Afgelopen was het Goede Vrijdag voor Isza en haar geloofsgenoten. Aanstaande vrijdag is het nog een keer Goede Vrijdag, maar dan voor de Orthodoxen.

Een bord met gras van eigen erf. Eieren geïmporteerd uit Găinistan. Uit de Penny Market twee Milka¨konijntjes, die Antonia meteen in de smiezen had. De kippen, de haan en de kuikens — gemaakt van echte veertjes — op een rieten mandje heb ik jaren geleden gekregen van cuscra. Cuscra is een woord waar we in het Nederlands geen vertaling voor hebben; het staat voor de moeder van een schoondochter, dan wel –zoon, zwager dan wel schoonzus. In mijn geval is cuscra Elena, de moeder van de Roemeense vrouw van mijn broer.

Over “vrouwen van” gesproken. Isza en ik zijn redelijk bezig met 2 mei aanstaande. De dag dat we op het Gemeentehuis van Suplac gaan trouwen. Zo hebben we afgelopen vrijdag de verplichte medische tests gedaan op aids en sjanker. Dit keer niet in de polikliniek van het stadsziekenhuis, maar in een particulier laboratorium — wel wat duurder, maar geen hele uchtend in de rij hoeven te staan.

Het centrum van Târnăveni voordat we het laboratorium binnengaan.

Daarna nog even naar de printshop. Ik heb weliswaar een eigen printer, maar deze weigert mijn bij de Kruidvat gekochte inktpatronen — niet altijd, maar meestal wel. De omslagen voor de uitnodigingn wel zelf kunnen printen, maar het binnenwerk moest ik aan derden overlaten.
Hoe dan ook, thuisgekomen de uitnodigingen vervaardigd en diezelfde dag nog naar Lili, onze tante Pos, ter verzending.