SVVHDB — L

Elke dag is een leermoment. Elke dag kom je weer wel wat tegen dat je denkt dat het ook anders kan. Zo rond maart, april ben ik in de tuin begonnen. Gusti wierp zich op als de opper tuinkabouter en spitte mijn — later “onze” — tuin om. Onkruid verdween twee spaden diep en nieuwe aanplant kreeg een basis van bestaansrecht. Uien en knoflook gingen direct de grond in. Andere groentes in zaadjesvorm. En weer andere groentes in zaadjesvorm in kweekbakjes.
Vooral dat laatste bleek uiteindelijk geen succes. Veel kwam niet op... ...ondanks de naar mijn mening goede zorg die ik er aan besteedde.

Eeen, twee maand verder is Blonda mijn huisgenote geworden en Isza mijn vriendin. Gebleken is dat Isza veel secuurder te werk gaat. Niet dronken is als de tuin onderhoud, in tegenstelling tot Gusti — julli, beste lezers en lezeressen zouden mijn hotseknotsebegonia uienstraatje moeten zien, mijn karweizaad op een hoopje, mijn her en der geplante pasternaak, zwarte radijs met aanvankelijk ontberende nazorg... ...totdat Isza in mijn leven kwam. Oh, ja en de woensdagmarkt in Târnăveni.
Afgelopen woensdag ontdekt dat je op de groentemarkt van Târnăveni kant en klare stekjes voor in de tuin kan kopen. Veel makkelijker dan geklooi met zaadjes.

Inmiddels doen de uien — uiterst links op de linker foto — het als een tierelier. Rechts van de uien is er de paternaak van het ras luctor et emergo. Rechts van pasternaak is een straatje zwarte radijs het beter aan het doen. Dank zij de tip van Isza om deze elke dag met as te bestrooien om bladetende insecten te bestrijden. Rechts van de radijsjes komen de rooie bietjes op in drie onregelmatige straten — erfenis van Gusti. De palen zijn geplaatst om de tomatenstekjes uit Târnăveni — in herfst– en zomervariant — te ondersteunen. Uiterst rechtsboven is een straatje van een tiental augurkenplantjes geplant
Op de foto rechts is achter de tomaten knolraap en bloemkool in stekvorm de grond ingegaan. Rechts een veldje met broccoli en spruiten en daar weer rechts van, een veldje met witte bonen.

Zorg voor de planten is een belangrijk onderdeel van succes. Om meer precies te zijn, water is een belangrijk onderdeel van succes. Veel water in dit geval. Bij gebrek aan regen tien tot twaalf emmers uit de put — momenteel is het maandaguchtend en regent het buiten; dat scheelt in ieder geval vanavond weer.
In de kelder een badkuip gevonden. Isza raadde aan deze te gebruiken om het water voor de planten hierin te doen, zodat het water wat kan opwarmen en de planten zo niet de schrik van hun leven krijgen met het koude water uit de put.

Verder zijn nu ook de koolsoorten aan de beurt met as te worden bestrooid.

Gelukkig had ik vrijdag munt kunnen kopen. Vier muntplantjes gingen de grond in, waar eerst wilde aardbeien stonden. Verder nog twee zakjes uit Nederland meegenomen zomerbloemzaadjes in de grond gedaan.
En we gaan het proberen in rucolazaadjes — een leuk plantje, maar zeer moeilijk te telen in deze streek. We proberen het met ze eerst te laten opkomen in een pot. We zullen wel zien  wat rucolater inhoudt.
Badkuip bleek te lekken. Dus zaterdag werd het klusjesdag. De gaten in de badkuip werden gedicht. Een tafel die tafelbladgewijs haar einde in zicht had, werd onder handen genomen. De stroomkabel van de waterpomp werd vervangen voor een dikkere, tevens geaarde variant.
Blonda ging aan de slag met haar vrijdag aangeschafte Skil grastrimmer. We zijn nu verlost van langdradig gras op ons erf!

---

Diezelfde dag ook besloten niet meer verder in zee te gaan met Arpi. Bij het weghalen van de houten beschotting van de op– en afrit naar ons bruggetje naar de grote weg, was me opgevallen dat het er wel erg grof afgewerkt uitzag. Ik had het er met Blonda over en Dorina en Isza.
Dorina vertelde dat Arpi ooit het binnenschilderwerk bij hun had gedaan. De volgende dag kon Dorina het nog eens dunnetjes overdoen, vanwege verkeerde toepassing van materialen door Arpi...

‘Als Arpi niet weet hoe beton te storten, laat het hem dan niet doen!’ zei Isza: ‘Ik zal hem een keer in goed Hongaars de les lezen!’

‘Er zitten gaten in het beton, en te grote kiezels aan de oppervlakte. In de winter, met ijs en sneeuw gaat dat snel eroderen,’ zei Dorina.

Reden genoeg om Arpi bovenstaande foto te sturen. Via facebook reageerde hij al snel:

• De kiezelstenen waren te groot voor betonnen oppervlaktes — de kiezels waren alleen bedoeld voor de ijzeren palen in de grond voor het hek. Waarom zei je dat niet eerder?
• Heb je je laten beïnvloeden door anderen? Hij doelde op Isza of Dorina, of beiden — hier heb ik maar niet op geantwoord.
• Luister, ik heb je prima betaald voor je werk, maar je hebt geen prima werk afgeleverd.

We zullen dus naar andere arbeidskrachten op zoek moeten...

...hoe ontspannend kan het zijn iets te maken. Niet met woorden of met beeld, maar met materiaal, ruimtelijk inzicht en menskracht.
Zoals eerder vermeld is de tafel — linksonder op de foto naar Arpi — onder handen genomen. Eerst het bovenblad eraf en toen andere planken er op.

Aracet — houtlijm, geen spijkers of schroeven

Een etnisch–Hongaarse zagende arm

Van de week ergens een haakse slijpschijf zien te regelen. zodat de tafel gladgeschuurd en in de lak kan worden gezet.