Het is een adagium dat zich telkens weer opnieuw bewijst onlosmakelijk met dit land te zijn verbonden: alles wat je niet kunt verwachten gebeurt in Roemenië.
In de voorkamer lekker prutsen met de iMac. Mijn Adobe Acrobat werkte niet meer, dus een nieuwe downloaden via de Pirate Bay en aan de praat zien te krijgen.
Blonda komt de kamer binnen en verteltterloops dat ze net Ad aan de lijn heeft gehad uit Oarba de Mureș. Hij en zijn vrouw Janneke zijn een aantal jaren geleden verhuisd naar dat dorp dat hier een kilometer of veertig vandaan ligt.
In 1944 zijn tijdens de bevrijding van de Ardeal tijdens zeer zware gevechten zo’n elfduizend Roemeense soldaten van de Negende en Elfde Divisie Infanterie gesneuveld. Een of andere Sovjet maarschalk wilde de loyaliteit van de nieuwe geallieerde testen — voorheen vochten de Roemenen aan de zijde van de As–mogendheden — en liet het Roemeense leger de zwaarbewapende en goed gepositioneerde Achtste SS Cavalerie Divisie “Florian Geyer” aanvallen. Zelfmoordactie. In Oarba de Mureș is ter herinnering hieraan een erebegraafplaats te vinden met een beeldentuin.
Zoals geschreven, Blonda had Ad aan de lijn gehad. Terloops zij ze me dat er wederom een hond bij Ad en Janneke was gedumpt door mededorpsbewoners. En ze hebben al acht honden...
‘Oh,’ zei ik: ‘Laat ik nu net van Florin gehoord hebben dat hij graag weer een hond wil’.
Florin is de man van Kinga, de dochter van Isza. De dag ervoor waren we bij hun langs geweest in Bahnea. Blonda was weer in het land sinds donderdag en had een hele lading geprinte foto’s bij zich om aan de mensen in Bahnea te geven.
In de tijd dat zij met de foto’s — plus camera voor nieuwe foto’s — op stap ging de buurt, zat ik aan tafel Miranda te drinken en te kletsen. Florin vertelde me of ik een pitbull wist, of een american stafford. Ik ben niet zo dol op dat soort honden, maar gelukkig voegde Florin er aan toe: “Of een Duitse Herder” [geachte lezeres of lezer: let even op het subtiele hoofdlettergebruik] — dat was al een stuk beter.
En laat die bij Ad en Janneke gedumpte hond nu net een volbloed Duitse herder zijn — niet een kwart zoals bij Zasja of Molda.
Kingo gebeld dat we een Duitse Herder voor hun hebben. Heel bedeesd vroeg ze me hoe duur die hond was. Het bericht dat de hond gratis was deed haar stem minder bedeesd klinken.
Meteen een afspraak gemaakt en binnen een kwartier zaten Blonda en ik in de auto naar bahnea en vorvolgens met Kinga en Florin erbij naar Oarba de Mureș.
Daar aangekomen kwispelde Sita ons tegemoet, een geweldige vriendelijk hondenwezen. Zonder morren kreeg ze een tuigje om van Blonda. Een beetje rondlopen aan de riem en — hup — zonder rompslomp in de auto. Een brede hondengrijs en een brede mensengrijns tezamen.
In de voorkamer lekker prutsen met de iMac. Mijn Adobe Acrobat werkte niet meer, dus een nieuwe downloaden via de Pirate Bay en aan de praat zien te krijgen.
Blonda komt de kamer binnen en verteltterloops dat ze net Ad aan de lijn heeft gehad uit Oarba de Mureș. Hij en zijn vrouw Janneke zijn een aantal jaren geleden verhuisd naar dat dorp dat hier een kilometer of veertig vandaan ligt.
In 1944 zijn tijdens de bevrijding van de Ardeal tijdens zeer zware gevechten zo’n elfduizend Roemeense soldaten van de Negende en Elfde Divisie Infanterie gesneuveld. Een of andere Sovjet maarschalk wilde de loyaliteit van de nieuwe geallieerde testen — voorheen vochten de Roemenen aan de zijde van de As–mogendheden — en liet het Roemeense leger de zwaarbewapende en goed gepositioneerde Achtste SS Cavalerie Divisie “Florian Geyer” aanvallen. Zelfmoordactie. In Oarba de Mureș is ter herinnering hieraan een erebegraafplaats te vinden met een beeldentuin.
Zoals geschreven, Blonda had Ad aan de lijn gehad. Terloops zij ze me dat er wederom een hond bij Ad en Janneke was gedumpt door mededorpsbewoners. En ze hebben al acht honden...
‘Oh,’ zei ik: ‘Laat ik nu net van Florin gehoord hebben dat hij graag weer een hond wil’.
Florin is de man van Kinga, de dochter van Isza. De dag ervoor waren we bij hun langs geweest in Bahnea. Blonda was weer in het land sinds donderdag en had een hele lading geprinte foto’s bij zich om aan de mensen in Bahnea te geven.
In de tijd dat zij met de foto’s — plus camera voor nieuwe foto’s — op stap ging de buurt, zat ik aan tafel Miranda te drinken en te kletsen. Florin vertelde me of ik een pitbull wist, of een american stafford. Ik ben niet zo dol op dat soort honden, maar gelukkig voegde Florin er aan toe: “Of een Duitse Herder” [geachte lezeres of lezer: let even op het subtiele hoofdlettergebruik] — dat was al een stuk beter.
En laat die bij Ad en Janneke gedumpte hond nu net een volbloed Duitse herder zijn — niet een kwart zoals bij Zasja of Molda.
Kingo gebeld dat we een Duitse Herder voor hun hebben. Heel bedeesd vroeg ze me hoe duur die hond was. Het bericht dat de hond gratis was deed haar stem minder bedeesd klinken.
Meteen een afspraak gemaakt en binnen een kwartier zaten Blonda en ik in de auto naar bahnea en vorvolgens met Kinga en Florin erbij naar Oarba de Mureș.
Daar aangekomen kwispelde Sita ons tegemoet, een geweldige vriendelijk hondenwezen. Zonder morren kreeg ze een tuigje om van Blonda. Een beetje rondlopen aan de riem en — hup — zonder rompslomp in de auto. Een brede hondengrijs en een brede mensengrijns tezamen.
©2014 Blonda
Dus zo zit ik te emmeren met Acrobat en zo heb ik in de achteruitkijkspiegel een hele brede hondensnuit — wat dat betreft is Roemenië onovertroffen.
Isza was niet meegegaan, zij was hard met de hak aan het werk het onkruid op het land van Bade Ioan klein te krijgen voor vijftig lei.
Terug in Laslău Mare kwam ze bekaf naast haar zwaar beladen fiets lopend langs. Ze had mijn was gedaan, maar haar rug deed te pijn om ook nog in onze tuin te werken.
Van het verdiende geld wilde ze paprika’s en gehakt voor haar en haar moeder kopen en een biertje voor haar en voor mij.
Ik pakte de riem en met Molda en Isza gezellig naar het winkeltje gelopen. Een rustig einde van een dag vol avontuur.
Isza was niet meegegaan, zij was hard met de hak aan het werk het onkruid op het land van Bade Ioan klein te krijgen voor vijftig lei.
Terug in Laslău Mare kwam ze bekaf naast haar zwaar beladen fiets lopend langs. Ze had mijn was gedaan, maar haar rug deed te pijn om ook nog in onze tuin te werken.
Van het verdiende geld wilde ze paprika’s en gehakt voor haar en haar moeder kopen en een biertje voor haar en voor mij.
Ik pakte de riem en met Molda en Isza gezellig naar het winkeltje gelopen. Een rustig einde van een dag vol avontuur.
Nou ja, niet helemaal rustig. De rust was voorbij toen Nixon langskwam. Dronken en slecht verstaanbaar, maar voor de rest volkomen ongevaarlijk, maar wel irritant.
Paprika’s waren er wel. Gehakt niet. Gelukkig hadden we nog in onze vriezer liggen. Tijdens het ontdooien is Isza blijven slapen en vanmorgen vroeg ging ze op weg naar haar moeder om vanavond met haar gevulde paprika’s te eten.
Paprika’s waren er wel. Gehakt niet. Gelukkig hadden we nog in onze vriezer liggen. Tijdens het ontdooien is Isza blijven slapen en vanmorgen vroeg ging ze op weg naar haar moeder om vanavond met haar gevulde paprika’s te eten.
Leu Exchange Rate
RSS Feed
