SVVHDB — LXX / Kantelpunt — IX

Hedenuchtend. Ik zal nooit mijn Aspergerschap kwijtraken, ondanks dat mijn Nederlandse verzekeraar meent dat ik uitbehandeld ben. Dus volg ik mijn ingebakken stramien van rond een uur of half zeven, zeven het openen van de ogen, de iPad pakken, na een kwartier koffie zetten en terug naar bed lekker krantjes lezen.
Hedenuchtend — het stommelt aan de poort. Ik hoor de stem van Isza en haar broer Tibi. Isza is in de overgang en krijgt zeer onregelmatig menstruatie. Van de week heeft dat euvel heftig toegeslagen. Ze schaamt zich, zoals ze zelf zegt, “met een tampon tussen haar benen” en slaapt zolangsgewijs in het huis van haar moeder in Kleinlasseln.
Hedenuchtend — het is half negen en de stemmen van Isza en haar broer stommelen aan de poort. Isza stommelt binnen in de voorkamer waar ik slaap:
‘Schrik niet van mijn aanblik,’ zegt ze, terwijl ze een hand voor haar mond houdt. Met het artikel van een liedjesschrijver die Sinterklaasliedjes wil ontzwartepietiseren uit het Algemeen dagblad van hedenuchtend in mijn hoofd, kijk ik naar mijn verloofde.
Rood.
Blauw.
Paars.
Een kapotte lip.
Een kapotte neus.
Rond de ogen een, tsja, rode kring — om beide ogen zelfs. En. In de nek aan beide kanten een grote rode vlek.

Ze vertelt dat ze na gisteravond bij me gegeten te hebben en weer naar huis ging, uitgenodigd werd een bak koffie te drinken met iemand uit Kleinlasseln die een jaar in Italiëland was geweest. Gezellige koffie en ze ging naar het huis van haar moeder om te slapen..
Onderweg werd ze lastiggevallen door een zigeuner die als een Maleier was zo dronken. Hij pakte haar beet. Wilde haar verkrachten. Isza vocht en beet en gilde. Gehavend kwam ze thuis waar haar broer 112 belde. Politie kwam en nam een verklaring op.

En zo geschiedde het in die dagen dat ik mijn uchtendstramien niet volgen kon en mij naar Târgu Mureș begaf om naar het Instituut voor Gerechtelijke Geneeskunde af te reizen om een verklaring op te laten maken.

Dit kostte ongeveer anderhalf uur. Eerst moest Isza een verzoek schrijven voor een gerechtelijk medisch onderzoek. Vervolgens veertig lei betalen, in casu ik. Vervolgens een uur wachten tot de dokter kwam...

Geheel ter zijde: de klok is kapot.

Met de in Nederlandland gekochte leesbril wordt het aanvraagformulier ingevuld.

De onverlaat heeft ook haar ketting van magnetietkralen vernield alsmede haar armband... ...met de in Nederlandland voor haar gekochte leesbril wordt het aanvraagformulier ingevuld. In gedachten beleeft ze de aanval opnieuw. Mijn geliefde Roemeniëland bewerkstelligt dit. Een Asperger die weer eens een keertje problemen heeft emoties te uiten.

Er bestaat een documentaire over de oorlog in Vietnam. Een van de GI’s in die film zegt zoiets van ‘I saw that gook and I flipped my piece to rock and roll’ — ik zou met die aanvaller van mijn verloofde hetzelfde willen doen.
En. Wat mij nog het meeste verbaast is dat die aanvaller een heel goed vriendje is van mijn voormalige huisgenote hier, Jacqueline Bieling, het schorriemorrie dat mij eerder mijn geliefde Molde stal met ketting en al. Als ik geen aluminium hoedje zou dragen zou ik gaan denken dat zij er achter zit.

Overigens ben ik van mening dat Molda een monument behoeft.