SVVHDB — LXXXVI

Om met de deur in de blog te vallen, de witte uitslag is geen schimmel. De temperatuur vannacht bereikte een stand van –26 graden. In de ruim twintig jaar dat ik in het Laslăuse verkeer is het nog nooit zo koud geweest. Het water stroomt nog uit de kraan. Behalve als je warm water wilt. Het gietijzeren fornuis in de bijkeuken functioneert als kachel sinds deze uchtend. In de hal staat een oliekachel en in de keuken annex slaapkamer is de houtkachel aan.
Desalniettemin ben ik domweg gelukkig aan de Hoofdstraat.

Vrouwlief had gister sigarettengebrek. Aldus togen we met Doutzen naar Lucian, aan het andere eind van het dorp.

Konden we gelijk ons nieuwe schoeisel uitproberen... ...neus en oren bevroren bekant, vingers evenzo — we besloten meteen Oudjaar niet bij de moeder van Isza te vieren. Te ondoenlijk met deze temperatuur. Op de terugweg bleek de “Termopane” open. De Unirea, een soort vieux — door mijn opa consequent uitgesproken als “vjeuks” — bleek op doordat de leverancier ons dorp niet had kunnen bereiken. Dan maar een bitter, iets meer likeurachtig edoch evenwel verwarmend.

Gezellig gekletst met wat dorpsbewoners — meneer Mera wist zelfs te melden dat het in vijftig jaar niet zo koud is geweest in Laslăul Mare. Het leuke was ook om mee te maken dat mensen op het laatste nippertje de winkel binnenkwamen om bier en champagne te kopen — niet iedereen heeft de beschikking over een auto om in de grote stad boodschappen te doen. Goed was het om te zien dat de eigenaresse van de winkel voor een flinke hoeveelheid hout had gezorgd, zodat Lenuța, de uitbaatster eindelijk niet meer in de kou hoeft te zitten.
Het was al donker toen we op huis aangingen. Isza belde haar moeder dat we niet zouden langskomen — haar moeder schold haar bijkans verrot hoe ze het in haar hoofd haalde om Oudjaar niet gezamenlijk met mij te willen doorbrengen: ‘Je viert gewoon oud en nieuw met je man, zo hoort dat! Als je morgen maar langskomt!’. Isza’s moeder komt uit Szeklerland. Als Szeklers ergens in uitblinken dan is hun vermogen tot schelden. Gemakshalve heb ik alle scheldwoorden maar weggelaten in de aangehaalde conversatie.
Onder het genot van allerlei lekkers door Isza bereid, Top 2000 a gogo op de iPad en een of andere niet aan mijn smaak bestede Oudjaarsshow op Antena 1 hebben we een heerlijke avond gehad en zijn we in een koud 2015 weer opgestaan. Ik ga me nu omkleden om naar de moeder van Isza tegaan.
Mij rest jullie lieve lezeressen en lezers een goed 2015 te wensen met veel zon, gezondheid en plaisiertjes! An nou fericit!