SVVHDB — LXXXVIII

GRRRRRRRRRRRRRRR. HAM. HAM WGGGGGGGHHHHHRRRRR. HAM. HAM. GGGHHHRRRR. HAM. HAM. Daar is de postbode die Johnnie en Doutzen blaffen doet. Voor de goede orde, honden blaffen hier geen “woef”, of “waf”, maar “ham, ham”. Een envelop vol met kerstzegels uit 2007. Niet dat de post zo veel vertraging heeft hier, maar een reis van twee weken voor een brief uit Nederland...
Onze dorpspostbode — posterița — is een bijzondere verschijning. Ze is in de veertig. Gescheiden, maar al jarelang nog steeds niet officieel. En ze loopt er steeds bij alsof ze denkt elk moment nog te kunnen worden ontdekt door een agent van Elite Models.

Het is een brief van mijn broer met tien door mij bestelde kaarten. Op de kaarten staat een kerstschilderij van mijn jongste neefje Leonardo. Iemand waarvan ik het vermoeden heb dat hij net zo’n beelddenker is als ik. Als hij hier zou wonen, zou ik hem meteen lid maken van het Schildergenootschap De Zevenburger Kwasten.
Wie na overleg wel is toegetreden is onze overbuurvrouw Adelina. Op Nieuwjaarsdag waren we bij de overburen de goede wensen voor het nieuwe jaar aan het overbrengen en ik stond verrsteld van de inrichting van hun huis. Ik wist dat ze even te voren alles van binnen in de verf hadden gezet. Maar ik zag nu ook allemaal muurschilderingen. Ik vertelde over ons schildergenootschap en de volgende dag kwam ze bij ons langs om te zien wat Isza en ik zoal vercreatieven.

Adelina met haar zoontje en wandschildering

Als het weer het toelaat gaat ze aanstaande zaterdag mee naar Blăjel. Weer eens een keer wat anders voor haar dan enkelt het doen van het huishouden en het verzorgen van paard en vier koeien. Ze is een Rroma, evenwel ook een geslaagde Rroma. Haar man heeft een baan en voor Rromabegrippen hebben ze het daarmee relatief goed.

Vandaag een redelijke drukke dag. Zoals gewoonlijk begonnen met het verzorgen van onze dieren. Het ophalen van twee emmers water uit de put — Meneer Petre heeft het nog te druk op zijn werk, dus die is nog niet langsgekomen om de gesprongen waterleiding bij ons te repareren. Vervolgens hebben we  alle kerstversiering opgeruimd. Immers het is vandaag Sfântul Ioan Botezătorul și Înaintemergătorul Domnului — De Heilige Johannes de Doper en Wegbereider van Jezus, traditioneel de dag waarop de kerstspullen worden opgeborgen. Het is ook de naamdag van alle mensen die Ioan heten— of varianten daarvan, waarbij ik “Arjan” niet meetel. Dus straks gaan we op verjaardagsvisite bij Ba Ioan. Tevens gaan we nog eten brengen bij Ba Todor. Verder hopen we dat Domnul Petre het minder druk heeft later op de dag.

Er wordt hier zelfs gestrooid en sneeuw geschoven!

Twee kinderen spelen in de “Termopane”.
De jongen rechts draagt reeds de typische broek van een cortorar — een Rroma–clan.