In de winter, als het behoorlijk koud is slapen we hier — in warmere tijden in de voorkamer.
Het eerste dat ik op de plank neerzette is een vaasje uit het Kroatische stadje Pula — “pula” in het Roemeens betekent “de lul”. Daarnaast mijn borden uit Horezu, een plaatsje in het district Vâlcea, bekend om haar uitzonderlijk aardewerk. Het bord links, met de slang, ooit van mijn broer bekomen. Het bord rechts gekocht bij het atelier van de twee jaar geleden overleden Eufrosina Vicsoreanu
De volgend plank bevat een koperen zeef en een koperen poffertjespan — geschenken van mijn moeder zaliger. een wekkerradio en een majoraanplantje complementeren de entourage. Oh ja, Isza heeft het Roemeense wandkleed en de originele Perzisch tapijtjes er naast en eronder opgehangen.
Rest mij mee te delen dat de spoelkeuken daarbij helemaal is opgeruimd. Voorwaar een nuttige dag!