Drie dagen van spleen en Weltschmertz voor Blonda — het regende drie dagen lang en intens. Mijn gemoed word niet beïnvloed door slecht of mooi weer — van beiden kan ik genieten, maar voor Blonda werkt regen dermate deprimerend dat daarbij vergeleken een grap van Seth Gaaikema noch om te lachen is.
De foto heb ik zondag genomen vanaf het bordes bij de kerk. Het roze, grote huis is de voormalige staatsbakkerij. Nu woont er een klusjesman uit Sibiu in met een knalgele Volkswagen bestelbus met het opschrift “Mac House” — voor een Apple–evangelist als ik nooit een straf om naar te kijken.
Zondag waren we ter kerke gegaan. Om ons gezicht te laten zien, en, na afloop der dienste de priester in te lichten over onze hondensterilisatieplannen — immers clericale support voor ons initiatief is een conditia sine qua non.
‘Als je met een mobiele telefoon belt, dan praat je met een persoon, niet met de mobiele telefoon. Zo is ook de werking van een icoon in de Roemeens–Orthodoxe kerk.’
Een van de overdrachtskundige pareltjes in de twee uur durende audiëntie van gisteren bij meneer de priester, zijn vrouw en twee kinderen.
Zijn hond wordt als eerste gesteriliseerd.
Helaas ging de door hem toegezegde filmopname met zijn ondersteuning voor ons project niet meer door, toen Marius Ciobotaru — de priester — hoorde dat de film ook op Facebook zou worden verspreid — in zijn ogen een instrument van de duivel.
We kregen ook nog een rondleiding over zijn erf, kregen zijn dieren te zien, en Blonda mocht de kerktoren beklimmen — ik ook, maar vanwege mijn lotte knieën liet ik die beker aan me voorbij gaan.
Weer thuisgekomen kwamen Isza en haar dochter langs met een bos bloemen. Wilde kastanjebloesem dacht ik te herkennen, maar die andere? Ik kreeg de Hongaarse benaming te horen, labdarózsa, ik keek op Wikipedia en kreeg zo de Nederlandse naam: Gelderse roos! Ook de Engelse benaming guelder rose overtuigde mij van de werkelijke bestaande toevoeging van de naam van de provincie waar ik voorheen verbleef. wat een mooie samenloop van woorden!
De foto heb ik zondag genomen vanaf het bordes bij de kerk. Het roze, grote huis is de voormalige staatsbakkerij. Nu woont er een klusjesman uit Sibiu in met een knalgele Volkswagen bestelbus met het opschrift “Mac House” — voor een Apple–evangelist als ik nooit een straf om naar te kijken.
Zondag waren we ter kerke gegaan. Om ons gezicht te laten zien, en, na afloop der dienste de priester in te lichten over onze hondensterilisatieplannen — immers clericale support voor ons initiatief is een conditia sine qua non.
‘Als je met een mobiele telefoon belt, dan praat je met een persoon, niet met de mobiele telefoon. Zo is ook de werking van een icoon in de Roemeens–Orthodoxe kerk.’
Een van de overdrachtskundige pareltjes in de twee uur durende audiëntie van gisteren bij meneer de priester, zijn vrouw en twee kinderen.
Zijn hond wordt als eerste gesteriliseerd.
Helaas ging de door hem toegezegde filmopname met zijn ondersteuning voor ons project niet meer door, toen Marius Ciobotaru — de priester — hoorde dat de film ook op Facebook zou worden verspreid — in zijn ogen een instrument van de duivel.
We kregen ook nog een rondleiding over zijn erf, kregen zijn dieren te zien, en Blonda mocht de kerktoren beklimmen — ik ook, maar vanwege mijn lotte knieën liet ik die beker aan me voorbij gaan.
Weer thuisgekomen kwamen Isza en haar dochter langs met een bos bloemen. Wilde kastanjebloesem dacht ik te herkennen, maar die andere? Ik kreeg de Hongaarse benaming te horen, labdarózsa, ik keek op Wikipedia en kreeg zo de Nederlandse naam: Gelderse roos! Ook de Engelse benaming guelder rose overtuigde mij van de werkelijke bestaande toevoeging van de naam van de provincie waar ik voorheen verbleef. wat een mooie samenloop van woorden!
Gisteruchtend ook even een stop bij Zoltan in Idrifaia gemaakt. Mijn auto is in goede handen. En. Dat de me tevens deugd. Nog steeds ben ik domweg gelukkig aan de Hoofdstraat.
© 2014 Blonda
Leu Exchange Rate
RSS-feed
