Mail van mijn broer, of ik editie 61 van de serie Legendarische Auto's van d'Agostini wil kopen voor hem. Een Rocar TV 41. Dat was een mail van vorige week woensdag, net een dag nadat ik al in de grote stad was geweest. Daarom vandaag maar gegaan. Gelijk boodschapjes gedaan. Eeen lekker ritje gehad. Mededorpeling Viorel bij het kruispunt naar Târgu Mureș laten meeliften.
‘Kun je wisselen, Arjan?’.
Ik zie een briefje van vijftig. Ja, die ik heb ik ook alleen maar in mijn portemonnee...
‘Ik heb ook alleen maar vijftigjes. Dan blijf je me dus wat schuldig...’
‘Daar hou ik niet zo van...’
Ik heb zoiets van, de laatste keer dat–ie meeliftte betaalde hij maar drie lei... ...een gotspe.
Ik strijk wel weer even over mijn hart.
Ik kom weer thuis en bekijk het modelletje. Bedenk me dat dat de ideale hippie–auto van Roemenië had kunnen zijn, ware het niet dat de Epoca de Aur geen hippies toeliet.
Toen bedacht ik me hoe Tom Wolfe, de schrijver van de The Electric Kool-Aid Acid Test, het boek dat ik het meest herlezen heb, deze bestelbus zou kunnen hebben kunnen gebruikt als beschrijving voor zijn The Kandy-Kolored Tangerine-Flake Streamline Baby.
Wat in mij op kwam was het woord pastiche, en toen bedacht ik me dat ik mezelf kon citeren in dit blog, en vervolgens moest ik denken aan postmodernisme, aan Irving Johansson, en even aan Ubu, Martin en veel anderen uit mijn studententijd, meestal bij of in de periferie van Letterlik.
‘Kun je wisselen, Arjan?’.
Ik zie een briefje van vijftig. Ja, die ik heb ik ook alleen maar in mijn portemonnee...
‘Ik heb ook alleen maar vijftigjes. Dan blijf je me dus wat schuldig...’
‘Daar hou ik niet zo van...’
Ik heb zoiets van, de laatste keer dat–ie meeliftte betaalde hij maar drie lei... ...een gotspe.
Ik strijk wel weer even over mijn hart.
Ik kom weer thuis en bekijk het modelletje. Bedenk me dat dat de ideale hippie–auto van Roemenië had kunnen zijn, ware het niet dat de Epoca de Aur geen hippies toeliet.
Toen bedacht ik me hoe Tom Wolfe, de schrijver van de The Electric Kool-Aid Acid Test, het boek dat ik het meest herlezen heb, deze bestelbus zou kunnen hebben kunnen gebruikt als beschrijving voor zijn The Kandy-Kolored Tangerine-Flake Streamline Baby.
Wat in mij op kwam was het woord pastiche, en toen bedacht ik me dat ik mezelf kon citeren in dit blog, en vervolgens moest ik denken aan postmodernisme, aan Irving Johansson, en even aan Ubu, Martin en veel anderen uit mijn studententijd, meestal bij of in de periferie van Letterlik.
Leu Exchange Rate
RSS Feed
