Het is half zeven in de uchtend. Allengerhand wordt het lichter. Mij een dubbele Senseo ingeschonken. Vanuit de speakers van de iMac klinken composities van Jan Dismas Zelenka. Buiten ligt Molda nog ineengekruld te slapen. In de voormalige keuken slaapt Blonda. Een paar honderd meter verder op slaapt Iszabela.
Gistermiddag na enen kwamen Arpi en Toderaș langs. We hebben afspraken gemaakt over het inrichten van het erf, dusdanig dat ik er mijn auto — ...eh, onze auto, Blonda heeft inmiddels de sleutels van huis, hek, schuur en auto bekomen — op kan parkeren, zodat dronken schorriemorrie niet meer op onze auto kan inrijden.
Voor vijfhonderd lei arbeidsloon zijn we het mannetje — bedenk me dat het wennen is te schrijven in eerste persoon meervoud.
Gistermiddag na enen kwamen Arpi en Toderaș langs. We hebben afspraken gemaakt over het inrichten van het erf, dusdanig dat ik er mijn auto — ...eh, onze auto, Blonda heeft inmiddels de sleutels van huis, hek, schuur en auto bekomen — op kan parkeren, zodat dronken schorriemorrie niet meer op onze auto kan inrijden.
Voor vijfhonderd lei arbeidsloon zijn we het mannetje — bedenk me dat het wennen is te schrijven in eerste persoon meervoud.
Vervolgens lekker verder gekletst over het volgende project. Het houten huisje, de cabana, voor onze gasten. Twee kamers, een hal en een terras. 7,5 bij 5 meter. Ik zie er naar uit. We zien er naar uit — bedenk me dat het wennen is te schrijven in eerste persoon meervoud.
Het is een geweldige ervaring de nieuwe blafjes te leren kennen. Is het voor een langsrijdende paard en wagen, of volk aan de poort.
Volk aan de poort dus. Emil en Lenke. Hadden nog een schuld bij me open staan en kwamen in CD’s uitbetalen. Kregen net als Arpi en Toderaș koffie uit de Senseo. Een apparaat dat inmiddels bij elke dorpsbewoner bekend is, omdat ik vermaard sta om de koppen koffie met schuim die ik schenk aan gasten.
Emil en Lenke zijn zigeuners. Dus dat zullen we weten ook. Of ik geen leesbrillen wil kopen. Video’s met Jet Li. Hoe moet ik ze uitleggen dat ik meer van Ulrich Seidl dan van Jet Li ben. Uiteindelijk weet ik ze af te wimpelen terwijl Blonda haar leven herinricht door al haar meegebrachte bagage te ordenen voor zover mogelijk. Voor zover mogelijk. Want de kast die ik van de voorkamer naar haar kamer heb verhuist kon ik niet meer open krijgen, noch ik en Iszabela samen — Blonda gelukkig wel, maar geen plankjes in de hangkast, aldus is het nog wat behelpen. Sowieso om dat bij de overdracht van het transport een bureaustoel over het hoofd is gezien.
Het moet gezegd, het is weer even wennen, het leven van een man alleen die met niemand rekening hoeft te houden en dat nu wel moet — maar ik zou niet anders willen dan met Blonda in een huis te wonen.
Inmiddels was de stand gister dus vier lege kopjes koffie. En daar zou nog bij komen. Wijnglazen. Gusti kwam binnen. Met een gescoorde wijnfles. En vervolgens kwam Iszabela kennis maken met Blonda. Wow, wat een klik tussen die twee.
Het is een geweldige ervaring de nieuwe blafjes te leren kennen. Is het voor een langsrijdende paard en wagen, of volk aan de poort.
Volk aan de poort dus. Emil en Lenke. Hadden nog een schuld bij me open staan en kwamen in CD’s uitbetalen. Kregen net als Arpi en Toderaș koffie uit de Senseo. Een apparaat dat inmiddels bij elke dorpsbewoner bekend is, omdat ik vermaard sta om de koppen koffie met schuim die ik schenk aan gasten.
Emil en Lenke zijn zigeuners. Dus dat zullen we weten ook. Of ik geen leesbrillen wil kopen. Video’s met Jet Li. Hoe moet ik ze uitleggen dat ik meer van Ulrich Seidl dan van Jet Li ben. Uiteindelijk weet ik ze af te wimpelen terwijl Blonda haar leven herinricht door al haar meegebrachte bagage te ordenen voor zover mogelijk. Voor zover mogelijk. Want de kast die ik van de voorkamer naar haar kamer heb verhuist kon ik niet meer open krijgen, noch ik en Iszabela samen — Blonda gelukkig wel, maar geen plankjes in de hangkast, aldus is het nog wat behelpen. Sowieso om dat bij de overdracht van het transport een bureaustoel over het hoofd is gezien.
Het moet gezegd, het is weer even wennen, het leven van een man alleen die met niemand rekening hoeft te houden en dat nu wel moet — maar ik zou niet anders willen dan met Blonda in een huis te wonen.
Inmiddels was de stand gister dus vier lege kopjes koffie. En daar zou nog bij komen. Wijnglazen. Gusti kwam binnen. Met een gescoorde wijnfles. En vervolgens kwam Iszabela kennis maken met Blonda. Wow, wat een klik tussen die twee.
Ik, Molda, Zasja, Iszabela, wijn van het een of ander huis, Gusti en Vito — © 2014 Blonda
Vanmorgen las ik op Facebook chat een berichtje van mijn broer. Dat Iszabela wel erg lijkt op mijn ex. Een aspect dat mij nu ook opval. Met dit verschil dat Iszabela niet paranoïde schizofreen is, noch zwaar alcoholiste en in ieder geval geen neigingen vertoont zich voor de trein te gooien. Mijn broer schreef ook nog: ‘Wat een luxe. Twee vrouwen’. Die laatste opmerking gaat mijn Aspergerschap te boven. Maar ik weet wel dat ik een gelukkig mens ben. En hoop dat Blonda net zo gelukkig gaat worden als ik hier.
Gelukkige mensen — Iszabele en ik, ik en Iszabela — © 2014 Blonda
Leu Exchange Rate
RSS-feed
