Nadeș, 6 januari
een 6 januari. Nadeș. Județul Mureș. Een twintigtal kilometer voor Sighișoara. Isza staat aan de poort van de firma Erivan.
Het is genoeg geweest.
Genoeg inademing van aluminiumstof.
Genoeg boutjes, moertjes, schroefjes indraaien in volstrekt onverwarmde ruimte van wat voorheen het dorpsabattoir was.
Genoeg te weinig pauzes.
Genoeg spreekverbod op straffe van reductie van voedselbonnen. Genoeg van het te weinige loon naar werken.
Genoeg van de slavendrijvers uit Duitsland — helaas was en is Isza te bang om, zelfs nu nog, de Roemeense Arbo in te schakelen. Kortom Isza zegt hier haar baan op.
Bovenstaande foto is trouwens ook de laatste blogfoto die ik methet Derde oog, mijn HP CC330, heb gemaakt.
Zou dat toestelletje een gitaar zijn, dan komt die qua uiterlijk dicht in de buurt van Stevie Ray Vaughans Number One. Onder de krassen. Lenssluiter sluit niet echt meer. Flits werkt enkel nog aselect. Op zich valt daar mee te leven — mijn foto’s zijn niet kunstzinnig bedoeld, maar impressies van het dagelijkse, ongeposeerde leven.
Maar waar ik op het punt stond een meltdown van te krijgen — ik chargeer — waren de toenemende aantal vlekken op de foto’s. Vlekken die ik met geen mogelijkheid heb kunnen traceren op het objectief.
Het is genoeg geweest.
Genoeg inademing van aluminiumstof.
Genoeg boutjes, moertjes, schroefjes indraaien in volstrekt onverwarmde ruimte van wat voorheen het dorpsabattoir was.
Genoeg te weinig pauzes.
Genoeg spreekverbod op straffe van reductie van voedselbonnen. Genoeg van het te weinige loon naar werken.
Genoeg van de slavendrijvers uit Duitsland — helaas was en is Isza te bang om, zelfs nu nog, de Roemeense Arbo in te schakelen. Kortom Isza zegt hier haar baan op.
Bovenstaande foto is trouwens ook de laatste blogfoto die ik methet Derde oog, mijn HP CC330, heb gemaakt.
Zou dat toestelletje een gitaar zijn, dan komt die qua uiterlijk dicht in de buurt van Stevie Ray Vaughans Number One. Onder de krassen. Lenssluiter sluit niet echt meer. Flits werkt enkel nog aselect. Op zich valt daar mee te leven — mijn foto’s zijn niet kunstzinnig bedoeld, maar impressies van het dagelijkse, ongeposeerde leven.
Maar waar ik op het punt stond een meltdown van te krijgen — ik chargeer — waren de toenemende aantal vlekken op de foto’s. Vlekken die ik met geen mogelijkheid heb kunnen traceren op het objectief.
‘ik zie orbs,’ schreef mij een lezeres...
Tot volle wederzijdse tevredenheid hebben het Derde oog en ik zo’n vijf jaar samen geleefd, maar soms is het noodzakelijk van partner te wisselen. Ik zal het cameraatje in de Eregalerij van Arjans Museumobjecten zetten, een plekje in mijn geheugen derhalve. Wellicht kan ik er iemand nog een plezier mee doen. We zullen zien.
Per 6 januari 2016 behoor ik tot de Orde van de Nikoniștilor met mijn rode Nikon Coorlpix L31 . 400 RON. Een prijs die ik me kan veroorloven, zeker dank zij het kerstgeld van mijn vader.
Per 6 januari 2016 behoor ik tot de Orde van de Nikoniștilor met mijn rode Nikon Coorlpix L31 . 400 RON. Een prijs die ik me kan veroorloven, zeker dank zij het kerstgeld van mijn vader.
Een handig hoesje is meegeleverd. Veel beter voor me, omdat mijn cameraatje altijd bij me is. In tegenstelling tot mijn Panasonic Lumix spiegelreflex, die ook mooie foto’s levert met meer mogelijkheden, maar simpelweg te groot is om de schijfjes vergankelijkheid van het dagelijkse bestaan te documenteren.
Eigenlijk was het de bedoeling dat de camera al voor de Kerst zou worden geleverd. Uit gemak bij eMag besteld. Op 18 december. Vier werkdagen levertijd, waarbij eMag al vaak in twee werkdagen heeft geleverd, zo is mijn ervaring. Niet dus. Op 30 december werd ik door een koerier gebeld waar ik was:
‘Hoezo, waar ik ben?’
‘Ik heb een camera bij u te bezorgen.’
‘Dat zal best. Ik ben nu niet thuis. Ik heb vanmorgen nog ingelogd op mijn eMag–account en gezien dat de camera nog steeds in depot is...’
‘Dan wordt het pas 4 of 5 januari.’
Het werd dus 6 januari.. ...vanmorgen nog even op mijn eMag–account ingelogd:
Eigenlijk was het de bedoeling dat de camera al voor de Kerst zou worden geleverd. Uit gemak bij eMag besteld. Op 18 december. Vier werkdagen levertijd, waarbij eMag al vaak in twee werkdagen heeft geleverd, zo is mijn ervaring. Niet dus. Op 30 december werd ik door een koerier gebeld waar ik was:
‘Hoezo, waar ik ben?’
‘Ik heb een camera bij u te bezorgen.’
‘Dat zal best. Ik ben nu niet thuis. Ik heb vanmorgen nog ingelogd op mijn eMag–account en gezien dat de camera nog steeds in depot is...’
‘Dan wordt het pas 4 of 5 januari.’
Het werd dus 6 januari.. ...vanmorgen nog even op mijn eMag–account ingelogd:
Niet meer dan een mededeling dat de bestelling is geplaatst... Misschien komt die meltdown er toch nog aan — ik chargeer. Mailtjes worden niet beantwoord. Hun Facebookpagina reageert niet. Die zijn mij dus echt kwijt als klant.
31 december 2015. Een uur of vier.
Țiți doet een yoga–oefening. Het jaar 2015 heeft nog acht uur te gaan. Twee uur later dekt Isza alvast de Oud Nieuwjaarstafel. Langs de oprit naar de voormalige coöperatie — twee erven verderop — staat een mooie dennenboom. Dar heeft ze wat takken van afgeplukt. Karaffen en de mooie glazen zijn uit de vitrinekast gehaald. Een karaf wordt gevuld met vin de coacaze negre — zwartebessenwijn, 7 RON bij de Penny Market. Verder zelfgemaakt zalmsalade van verse zalm, kappertjes, huisgemaakte mayonaise, aardappelen van de buren en eigen ingemaakte augurken.
De blauwe glaasjes zijn voor de bubbels.
Dat blauwe met die witte bloemetjes. dat kan aan en geeft dan licht.
Dat blauwe met die witte bloemetjes. dat kan aan en geeft dan licht.
Nicușor en zijn vrouw Herzi, onze buren zijn thuis. We hebben eerst wat sarmale gegeten en daarna zijn we bij ze op bezoek gegaan.
Net na de kerst boodschappen gedaan in Târnaveni. Buurman Nea Costel en buurvrouw Tanti Aurica gingen mee. Brânza, de overbuurman van Nea Costel had de trein gemist, dus die kon ook gewoon mee.
Gezellig kletsend werd er naar de grote stad gereden en weer terug. Costel is van de serieuze conversatie, Aurica is meer de Wilma Nanninga van het dorp:
‘Iedereen kwam naar buiten, maar jij niet, Arjan.’
‘Hoe laat was dat?’
‘Zeven uur.’
‘Hm, toen was ik Doutzen uitlaten’.
Aurica vertelt verder.De ambulance was langsgekomen voor Nicușor. In zijn onderbroek en onder het bloed was hij als een Maleier op de Strada Principala beland: ‘geef me een fles wijn,’ ‘Je krijgt geen wijn, ik heb de ambulance gebeld!’, antwoordde Aurica.
Naar zeggen was hij gevallen en had een flink gat in de elleboog.
Hoe dan ook, het blijven je buren. Een welvoorziene tafel met als grootste verrassing voor mij, een fles port. Attenooi, dat had ik sinds ruim een jaar niet meer gedronken... ...af en toe is het wel te vinden hier, maar dan is het te behoorlijk aan de prijs. Nicușor en Herzi werken regelmatig in Duitsland. Het was dan ook een port van de plaatselijke Aldi, een goeie wel te verstaan.
Net na de kerst boodschappen gedaan in Târnaveni. Buurman Nea Costel en buurvrouw Tanti Aurica gingen mee. Brânza, de overbuurman van Nea Costel had de trein gemist, dus die kon ook gewoon mee.
Gezellig kletsend werd er naar de grote stad gereden en weer terug. Costel is van de serieuze conversatie, Aurica is meer de Wilma Nanninga van het dorp:
‘Iedereen kwam naar buiten, maar jij niet, Arjan.’
‘Hoe laat was dat?’
‘Zeven uur.’
‘Hm, toen was ik Doutzen uitlaten’.
Aurica vertelt verder.De ambulance was langsgekomen voor Nicușor. In zijn onderbroek en onder het bloed was hij als een Maleier op de Strada Principala beland: ‘geef me een fles wijn,’ ‘Je krijgt geen wijn, ik heb de ambulance gebeld!’, antwoordde Aurica.
Naar zeggen was hij gevallen en had een flink gat in de elleboog.
Hoe dan ook, het blijven je buren. Een welvoorziene tafel met als grootste verrassing voor mij, een fles port. Attenooi, dat had ik sinds ruim een jaar niet meer gedronken... ...af en toe is het wel te vinden hier, maar dan is het te behoorlijk aan de prijs. Nicușor en Herzi werken regelmatig in Duitsland. Het was dan ook een port van de plaatselijke Aldi, een goeie wel te verstaan.
Ik zie nu ineens via de foto waarom ik even geleden de lege fles zwartebessen wijn niet meer kon vinden. Die was die avond hergebruikt voor de door ons — naar goed Roemeens oudejaarsgebruik — meegenomen wijn. Ik had graag wat willen schrijven over producent en herkomst...
Het was best gezellig — Nicușor hield zich in qua inname en zijn vrouw liet vol trots de inrichting in hun pas verworven huis zien. Hoet moet gezegd. De voorkamer zag er prachtig uit. Daar moesten — naar goed Roemeens gebruik — foto’s met het echtpaar worden gemaakt.
Het was best gezellig — Nicușor hield zich in qua inname en zijn vrouw liet vol trots de inrichting in hun pas verworven huis zien. Hoet moet gezegd. De voorkamer zag er prachtig uit. Daar moesten — naar goed Roemeens gebruik — foto’s met het echtpaar worden gemaakt.
Ik heb het helemaal niet op geposeerde foto’s.
The making of laat veelal veel meer zien.
The making of laat veelal veel meer zien.
Na een serie foto’s gemaakt te hebben, werd er door iemand als een Maleier aan de deur gezongen.
Plugușor — de oudejaarstraditie van het zingen van liedjes. In ruil voor drank voor de ouderen en geld voor de kinderen. Opgemerkt zij dat er ook een andere vorm van Plugușor bestaat, dan wordt er niet gezongen, maar wordt je deur naar je erf uit de hengsel gelicht en ergens anders geparkeerd tot je iets te drinken geeft...
...het was Mircea. De goeiige zestiger, die als–ie niet drinkt overal werkt en klussen aanneemt. Van koeien melken tot elektrische leidingenreparaties.
Ik werd vol op de mond gezoend terwijl hij zei dat hij het prachtig vindt dat ik hem altijd groet. Rare jongens — soms — die Roemenen. Maar zoals eerder vermeld, hij was ongelooflijk starnakel.
Plugușor — de oudejaarstraditie van het zingen van liedjes. In ruil voor drank voor de ouderen en geld voor de kinderen. Opgemerkt zij dat er ook een andere vorm van Plugușor bestaat, dan wordt er niet gezongen, maar wordt je deur naar je erf uit de hengsel gelicht en ergens anders geparkeerd tot je iets te drinken geeft...
...het was Mircea. De goeiige zestiger, die als–ie niet drinkt overal werkt en klussen aanneemt. Van koeien melken tot elektrische leidingenreparaties.
Ik werd vol op de mond gezoend terwijl hij zei dat hij het prachtig vindt dat ik hem altijd groet. Rare jongens — soms — die Roemenen. Maar zoals eerder vermeld, hij was ongelooflijk starnakel.
Herzi heeft een twaalftal — kan ook elftal of dertiental zijn — broers en zussen van evenzovele vaders. Mircea is met een van haar oudere zussen getrouwd en derhalve haar zwager.
Nicușor had mijn stiefschoonzoon kunnen zijn, ware het niet dat Kinga hem meer zag als een broer. Het is beter zo. Desalniettemin was het verdere verloop van de oudejaarsavond verre van onaangenaam. Herzi en haar man zijn gewoon hartelijke mensen. Natuurlijk zal het gebeuren dat Nicușor nog wel eens iets zal openhalen... ...het zij zo.
Ik heb vroeger een hele lieve opa en oma gehad — Opa en Oma Melger — en een stel gemene opa en oma — Oma en Opa Eysberg. Vooral Oma Eysberg was eeuwig onuitstaanbaar. Niet in staat liefde te geven, wel in staat eeuwig te klagen. De moeder van Isza is net zoiets, maar dan in een wat mildere vorm. Genoeg onuitstaanbaar dat Isza op Oudejaarsavond niet naar haar moeder wilde. We gingen naar huis om daar 2015 in 2016 te zien veranderen. Via de iPad, de Apple TV en het Hola iets van de top2000 opgezet. een glas geheven, elkaar omhelsd en 2016 ingegaan.
Ik heb vroeger een hele lieve opa en oma gehad — Opa en Oma Melger — en een stel gemene opa en oma — Oma en Opa Eysberg. Vooral Oma Eysberg was eeuwig onuitstaanbaar. Niet in staat liefde te geven, wel in staat eeuwig te klagen. De moeder van Isza is net zoiets, maar dan in een wat mildere vorm. Genoeg onuitstaanbaar dat Isza op Oudejaarsavond niet naar haar moeder wilde. We gingen naar huis om daar 2015 in 2016 te zien veranderen. Via de iPad, de Apple TV en het Hola iets van de top2000 opgezet. een glas geheven, elkaar omhelsd en 2016 ingegaan.
Op naar de klok van twaalven
2016 ben ik in ieder geval goed ingegaan. In tegenstelling tot vorig jaar kwam de priester nu wel naar binnen om ons en het huis te zegenen
Een en al vriendelijkheid. Sindsdien groet ik hem weer. We hebben hem ook de CV–ketel laten inzegenen. Door een constructiefout kon de condens niet weg en aldus veel de ketel uit — twee dagen in de kou... ...mannetje uit de grote stad — garantie maakt veel goed.
Een en al vriendelijkheid. Sindsdien groet ik hem weer. We hebben hem ook de CV–ketel laten inzegenen. Door een constructiefout kon de condens niet weg en aldus veel de ketel uit — twee dagen in de kou... ...mannetje uit de grote stad — garantie maakt veel goed.
Ondergetekende met Lena en Janus Melger — 1960
Leu Exchange Rate
RSS Feed
